| 18612 |
-> [wld iii 2.2] |
- wld iii, 2.2 !:
baveͅt (Q209p Teuven),
báveͅt (Q209p Teuven),
dōk (Q209p Teuven),
dōͅpmēͅntəlkə (Q209p Teuven),
dōͅpmøtškə (Q209p Teuven),
dōͅpteͅkə (Q209p Teuven),
keͅŋərdōk (Q209p Teuven),
nāvəlbeͅnšə (Q209p Teuven),
trūrmøtš (Q209p Teuven),
trūrvwal (Q209p Teuven),
zeͅvərleͅpkə (Q209p Teuven)
|
dekentje waaronder de dopeling naar de kerk wordt gedragen [N 25 (1964)] || doek, witte ~ die men het kind als een schortje voor de borst speldt [speet, spit] [N 25 (1964)] || doopjurkje [deumhemke] [N 25 (1964)] || doopmutsje [N 25 (1964)] || luier [winjel, luur, kindsdoek, psidoek, huik] [N 25 (1964)] || muts met poffer, minder kostbaar of minder uitgedost dan de grote witte muts, die bij rouwgelegenheden wordt gedragen [rouwpoffer] [N 25 (1964)] || navelbandje [nagelbendje] [N 25 (1964)] || rouwsluiter(s) aan een hoed [N 25 (1964)] || slabje, morsdoekje voor kinderen [slabbertje, slabberlepke, zeiverlepke, slepke, bavet(sje) [N 25 (1964)]
III-1-3
|
| 18718 |
[culotte] |
culotte (fr.):
kyloͅt (Q209p Teuven)
|
culot, in de betekenis van soort broek; betekenis/uitspraak [N 23 (1964)]
III-1-3
|
| 18253 |
[falie] |
voile (fr.):
vwal (Q209p Teuven)
|
sluierdoek, zwarte ~ die over hoofd en schouders wordt gedragen, gewoonlijk in de rouwtijd [vaol, voeël, falje, falie, slöjer, linao] [N 23 (1964)]
III-1-3
|
| 18606 |
[lijfje] |
lijfje:
lifkə (Q209p Teuven)
|
lijfje, in de betekenis van soort kledingstuk; betekenis/uitspraak [N 25 (1964)]
III-1-3
|
| 34496 |
aan de leg zijn |
leggen:
lē̜gǝ (Q209p Teuven)
|
Gezegd van kippen als ze in de legperiode zijn. [N 19, 50a; monogr.]
I-12
|
| 33189 |
aanaardhak |
crompîren-hoger:
krompii̯ǝrǝhyi̯ǝgǝr (Q209p Teuven)
|
Het handgereedschap dat bij het aanaarden wordt gebruikt. Meer dan één zegsman geeft aan dat het aanaarden met de hak met mankracht zwaar werk was. Zie ook de opmerking over de opgaven bij het lemma Vorentrekker. Er werd aangeaard met de schup (zie het lemma Schop in aflevering I.1, blz. 121) in: L 324, 355, 363, 414, P 47, 49, 55, 56 (vroeger), 57, 58, 118a, 119 (idem), 120, Q 2a, 3, 71 (idem), 72, 182, 189 en 198b. Met de mesthaak (zie het lemma Mesthaak in aflevering I.1, blz. 12) in: L 289b, P 176 (vroeger) en Q 9. [N 12, 26; N 18, 42; JG 1c, 2c; monogr.; add. uit N 12, 24; N 18, 58]
I-5
|
| 33193 |
aanaardhandploeg |
binette:
bǝnęt (Q209p Teuven)
|
De aanhoger die door mankracht wordt voortbewogen, hetzij door één man getrokken; in dat geval werd de steel van de aanhoger doorgaans met een staaf ijzer verzwaard; hetzij door twee: door de ene man getrokken en door een ander geduwd. In dat geval werd een zijkruk aan de steel bevestigd voor de duwer. Het blad is vrijwel gelijk aan dat van de door paardekracht voortbewogen aanaarder: driehoekig en zodanig dat de grond naar twee kanten werd opgestuwd. Zie ook de toelichting van het lemma Aanaardploeg. [N 11A, 78; N 18, 46; N J, 8b; JG 1a, 1c, 2c; monogr.; add. uit N 12, 25; N 18, 42]
I-5
|
| 25243 |
aanhoudend regenen |
aaneenaan regenen:
aaneenhoudend, voortdurend, immer (regenen)
anēͅna reͅnə (Q209p Teuven)
|
voortdurend regenen [knoeien] [N 22 (1963)]
III-4-4
|
| 34182 |
aanmelken |
aantrekken:
ātrɛkǝ (Q209p Teuven)
|
Het maken van de eerste melkbewegingen bij een vaars die pas gekalfd heeft, gezegd van de boer. [N 3A, 61]
I-11
|
| 34148 |
aanstieren |
bij de stier zetten:
bi dǝr štīr zetǝ (Q209p Teuven)
|
Een jonge koe voor het eerst laten paren. [N 3A, 30b; monogr.]
I-11
|