| 17767 |
rug |
rug:
rug (L374p Thorn),
ruk (L374p Thorn, ...
L374p Thorn),
rök (L374p Thorn)
|
Het gedeelte van de huid dat de rug bedekt. Zie afb. 1. [N 60, 3h; N 36, 6a] || rug [DC 01 (1931)], [SGV (1914)]
II-10, III-1-1
|
| 32882 |
rug van het blad van de zeis |
rug:
rø̜k (L374p Thorn)
|
De opstaande stevige rand aan de buitenzijde van het blad van de zeis. Zie afbeelding 5, nummer 5. [N 18, 68e; JG 1a, 1b]
I-3
|
| 17640 |
ruggengraat |
rugstrang:
rökstrank (L374p Thorn)
|
rug: ruggegraat [ruggestrang, ruggegraat] [N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 17641 |
ruggenwervel |
gewerf (van de ruggengraat):
gewerf van enne rökkegraot (L374p Thorn)
|
[N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 33989 |
rugnet |
vliegendoek:
vlēgǝdōk (L374p Thorn),
vliegenkleed:
[vliegenkleed] (L374p Thorn)
|
Vliegennet dat over de rug van het paard wordt gehangen. Een groot aantal opgaven zijn benamingen voor het vliegennet in het algemeen. Zie voor de fonetische documentatie het lemma Vliegennet [JG 1a; N 13, 83c]
I-10
|
| 21936 |
ruien |
ruizelen:
Algemene opmerkingen bij deze vragenlijst:
ruuzele (L374p Thorn)
|
Hoe heet het volledig vernieuwen van het vederkleed? [N 93 (1983)]
III-3-2
|
| 22380 |
ruilen (als spel) |
ruilen:
ruule (L374p Thorn),
tuisen:
toese (L374p Thorn, ...
L374p Thorn)
|
Het spel waarbij men voorwerpen met elkaar ruilt [ruilen, koetelen, tuilen, toesen, tuisen, mangelen, tuitelen, paarden]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 33468 |
ruimte onder de oversteek boven teruggebouwde schuurpoorten |
afdak:
āf˱dāk (L374p Thorn)
|
Zie de toelichting bij het lemma "oversteek boven teruggebouwde schuurpoorten" (4.2.5). De ruimte wordt soms gezien als een deel van het erf. Zie ook afbeelding 22.e bij het lemma "terugwijkende dakrand" (4.2.1). [N 4A, 35a]
I-6
|
| 33750 |
ruin |
ruin:
ryn (L374p Thorn)
|
Gecastreerde hengst. Als de veulens één à twee jaar zijn en de ballen voldoende gezakt en zichtbaar in de balzak zijn, worden zij gecastreerd. Een hengst van drie tot vijf jaar die om de een of andere reden op deze leeftijd nog gecastreerd wordt, wordt meestal gesneden hengst en niet ruin genoemd. [JG 1a, 1b; A 4, 2c; L 20, 2c; L 39, 43; N 8, 20 en 38; S 27; monogr.]
I-9
|
| 25115 |
ruisen (van de wind) |
ruisen:
roese (L374p Thorn)
|
het geluid dat een stroom van lucht of een vloeistof maakt bij het gaan door of schuren langs iets of in zijn baan [ruisen, ruizelen, reuzelen] [N 91 (1982)]
III-4-4
|