| 24969 |
blijven wachten |
blijven:
blēəvə (P177p Zepperen)
|
blijven [ZND 25 (1937)]
III-4-4
|
| 19371 |
bliksemafleider |
bliksembloem:
bliksembloem (P177p Zepperen)
|
Inrichting om de bliksem af te leiden en onschadelijk te maken; gewoonlijk een van het dak tot in de grond lopende metalen staaf (bliksemafleider, donderroede, donderkruit, donderspil) [N 79 (1979)]
III-2-1
|
| 25113 |
bliksemen |
bliksemen:
het bliksemt (P177p Zepperen, ...
P177p Zepperen),
hət bliksemt (P177p Zepperen, ...
P177p Zepperen)
|
bliksemen [ZND 21 (1936)] || het bliksemt [ZND 01 (1922)]
III-4-4
|
| 25384 |
bloed roeren |
roeren:
ryǝrǝ (P177p Zepperen)
|
Als het dier gestoken is, vangt men soms het bloed op om dit later in de bloedworst te verwerken. Om te voorkomen dat het bloed stolt, roert men er met de hand wat stro, een houtje of iets dergelijks doorheen. [N 28, 17; monogr.]
II-1
|
| 34097 |
bloedaders |
melkaderen:
mølkurǝ (P177p Zepperen)
|
Aders zichtbaar op de uier. [N 3A, 118c]
I-11
|
| 34150 |
bloedgang |
vuiligheid:
vau̯lexhɛt (P177p Zepperen)
|
Uitscheiding van een niet bevruchte koe. [N 3A, 31]
I-11
|
| 20693 |
bloedworst |
bloedpens:
blui̯wtpɛ̄ns (P177p Zepperen),
blutpɛns (P177p Zepperen),
bluui̯tpeens (P177p Zepperen)
|
bloedworst [Goossens 1b (1960)], [ZND 21 (1936)]
III-2-3
|
| 24470 |
bloei |
bloei:
blø̜i̯ (P177p Zepperen)
|
Opgaven voor de uitdrukking "in (de) bloei staan"; het zelfstandig naamwoord. [L 32, 76; monogr.]
I-4
|
| 24523 |
bloeien |
aan het bloeien zijn:
(-) is aen ⁄t bluië (P177p Zepperen),
bloeien:
blø̜̄i̯ǝ (P177p Zepperen),
blø̜̄ǝ (P177p Zepperen),
in de bloei zijn:
(-) is in de bluie (P177p Zepperen)
|
De algemene uitdrukking voor het in bloei staan of bloesem dragen van planten en gewassen. In het materiaal-JG is uitdrukkelijk opgegeven dat het om het bloeien van koren gaat. In dit lemma worden de werkwoorden bijeengezet; in het volgende lemma komen de zelfstandige naamwoorden aan bod. [JG 1a, 1b; L A2, 373; L 32, 77, R 1, 37; monogr.] || in bloei staan [ZND 32 (1939)]
I-4, III-4-3
|
| 20718 |
bloem |
bloem:
blom (P177p Zepperen),
blum (P177p Zepperen)
|
Bloem bestaat uit het inwendige van de graankorrel, de meelkern, en is wit tot grauw van kleur. Het vormt de fijnste soort in de reeks produkten die tijdens het builen worden gescheiden. Bloem is uitermate geschikt om mee te bakken. Zie ook de toelichting bij de lemmata ɛmeelɛ en ɛboultéɛ. Het woordtype dobbele zero (Q 167) verwijst naar het feit dat de fijnheid van bloem met ø̄0ø̄ (zero) wordt aangegeven. Hoe meer zeroɛs, des te fijner de bloem. Dit lemma vormt een aanvulling op het lemma ɛbloemɛ in wld II.1, pag. 83.' [N O, 37c; JG 1a; JG 1b; Vds 246; Jan 240; Coe 218; Grof 245; monogr.] || Bloem bestaat uit het inwendige van de korrel, de meelkern, en is wit tot grauw van kleur. In verband met het onderscheid tussen ''meel'' en ''bloem'' (zie de toelichting bij het lemma ''gemalen en gezuiverd graan'') zijn de opgaven die op het begrip "meel" duiden zoals roggemeel, tarwe, tarwemeel uit dit lemma overgebracht naar het lemma ''gemalen en gezuiverd graan''. Ten aanzien van het woordtype "patent" zij opgemerkt dat de patentbloem komt uit het hart van de meelkern wiens kleur mooi wit is (Schoep blz. 12). De graad van fijnheid wordt aangegeven door "0" (zero). Hoe meer zero''s, hoe fijner de bloem. [N 29, 15c; N 29, 14b; N 29, 14a; N 16, 80; N 29, 16]
II-1, II-3
|