| 17918 |
krabben |
krabben:
krabbe (Q005p Zutendaal)
|
Zijn hoofd krabben tegen de jeuk (dabben, kretsen, kratsen). [N 109 (2001)]
III-1-2
|
| 32239 |
kram voor de steunhouten van het hoogsel |
kram:
kram (Q005p Zutendaal)
|
Elk van de U-vormige krammen aan de zijkant van de zijwand van een karbak, waarin de steunhouten van het hoogsel gestoken kunnen worden. [JG, 1a]
II-12
|
| 33896 |
krampig |
(het heeft) een krampe pijp:
krɛmpīp (Q005p Zutendaal)
|
Gezegd van een paard dat kramp in de benen heeft. Vooral als de paarden een tijdje gestaan hebben, zijn ze erg stijf in de achterpoten. Het paard gaat als een haan. Zie ook het lemma ''hanetred'' (7.29). [N 8, 94c]
I-9
|
| 31340 |
krasblok |
traskê:
traskɛ̄ (Q005p Zutendaal)
|
Kraspen op een voetstuk. Het krasblok wordt gebruikt wanneer een nauwkeurige aftekening op het materiaal noodzakelijk is. Het krasblok wordt met zijn voet rustend op het werkblad langs het werkstuk geschoven, waarbij de scherpe punt van het werktuig een lijn trekt. Zie ook afb. 72. Het woordtype traskê (Q 5) is merkwaardig. Mogelijk betreft het hier een afleiding van het Franse werkwoord ɛtracerɛ met het Waalse deminutiefsuffix ɛ-kê ɛ(Frans ɛ-quinɛ). Vgl. ook de inleiding van Wld II.5, pag. XV, waar twee vergelijkbare vormen ɛs√ªkêɛ, "storing, dislokatie", eig. "drempeltje" en ɛbeurkêɛ, "tussenschacht", eig. "kleine schacht" worden besproken.' [N 33, 347]
II-11
|
| 31339 |
kraspen |
kraspen:
kraspɛn (Q005p Zutendaal)
|
In het algemeen een werktuig waarmee de metaalbewerker de afmetingen van een werkstuk op het plaatmateriaal aftekent. Het bestaat doorgaans uit een spitse stalen of koperen stift die soms in een houten heft gevat kan zijn. Zie ook afb. 71. [N 33, 245; N 64, 82a; N 64, 82c; monogr.]
II-11
|
| 18224 |
kreukel |
gekreukeld (volt. deelw.):
gekriëkeld (Q005p Zutendaal),
kreukel:
kriëkel (Q005p Zutendaal),
valse plooi:
valse ploei (Q005p Zutendaal),
verkreukeld (volt. deelw.):
verkriëkeld (Q005p Zutendaal)
|
Kreukel. Ongewenste, valse vouw of plooi in een kledingstuk [kreukel, fronsel, valse plooi, kneuker, freutel] [N 114 (2002)]
III-1-3
|
| 33910 |
kreupel zijn |
(zich) lamen:
lē̜.mǝ (Q005p Zutendaal)
|
[JG 1a; N 8, 62k en 94f]
I-9
|
| 33831 |
kribbebijter |
kribbebijter:
krębǝbī.tǝr (Q005p Zutendaal)
|
Nerveus paard dat met de snijtanden in de kribbe of op een ander hard voorwerp bijt, de lucht hoorbaar naar binnen zuigt en kreunt. Dit leidt dikwijls tot indigestie. Een kribbebijter is te herkennen aan de sterke afslijting van de wrijfvlakken, vooral aan de voorrand der snijtanden. Een kribbebijter zuigt wel lucht op; het woord is echter geen synoniem van windzuiger (4.4.5). [JG 1a, 1b; A 48A, 41b; N 8, 62o en 84f; add. uit N 52]
I-9
|
| 22351 |
krijgertje spelen |
vangen:
vange (Q005p Zutendaal)
|
Ze spelen krijgertje, ... katje enz.: het kinderspel waarbij een kind de andere naloopt en ze tracht te raken. [ZND 36 (1941)]
III-3-2
|
| 21501 |
krijt |
krijt:
e stèk wit kriet (Q005p Zutendaal),
ə stɛk wɛt krīt (Q005p Zutendaal)
|
Een stuk wit krijt. [ZND 37 (1941)]
III-3-1
|