34350 |
droge tepel |
blinde tip:
blenjǝ tęp (L320c Haler),
dode speen:
dode speen (L376p Linne),
doof (bijvgl. nmw.):
dau̯f (L328p Heel),
dopdeem:
dopdē̜ǝmǝ (L266p Sevenum),
dopspeen:
dopspeen (L265p Meijel),
dopspiǝn (L318d Altweert),
dopšpiǝn (Q121p Kerkrade, ...
Q112p Voerendaal),
dopšpēn (Q098p Schimmert),
dove:
dau̯vǝ (L267p Maasbree),
dove tepel:
dove tepel (L328p Heel),
droge:
drȳgǝ (L267p Maasbree),
droge deem:
drȳǝx dē̜m (L266p Sevenum),
droge mem:
dryǝx mɛm (L374p Thorn),
een slechte udder hebben:
ǝ šlɛx ødǝr hø̜bǝ (Q112p Voerendaal),
kapotte tet:
kapotǝ tɛt (L414p Houthalen),
kloterdeem:
klōtǝrdiǝm (L320a Ell),
lege tepel:
lege tepel (L288a Ospel),
ontsteking:
ontstē̜keŋ (L374p Thorn),
ontsteking in de udder:
ontštēkeŋ en dǝ ødǝr (Q121p Kerkrade),
scheef in de uier (bijvgl. nmw.):
sxęi̯f en dǝ ø̄i̯ǝr (L423p Stokkem),
valse tet:
valsǝ tɛt (P219a Heiselt, ...
P219p Jeuk,
L423p Stokkem),
verschrompelen (ww.):
vǝrsxrømpǝlǝ (L266p Sevenum),
vǝršrompǝlt (L328p Heel),
verspilde deem:
vǝrspɛldǝ dē̜ǝm (Q197p Noorbeek)
|
Tepel waaruit geen melk komt. Deze veroorzaakt een storing in de melkafscheiding na het werpen, waarbij een of meer uiersegmenten hard kunnen worden (WBD I.6, blz. 856). [N 76, 56a; N 76, 56b]
I-12
|