| 30140 |
staande tand |
rechtstaande tand:
rē̜xstǫndǝn tant (Q083p Bilzen),
staande tand:
stondǝ tant (L265p Meijel),
stǭndjǝ ta.nt (L289b Leuken, ...
L289p Weert),
stǭndjǝ tantj (L321p Neeritter, ...
L318b Tungelroy),
stǭndǝ tant (Q193p Gronsveld, ...
L211p Leunen,
L364p Meeuwen,
Q194p Rijckholt,
Q013p Uikhoven),
stǭndǝ tantj (L382p Montfort),
stǭndǝ tānt (L316a Lozen, ...
L163p Ottersum),
stǭndǝ tāǝnt (L210p Venray),
stǭndǝn tant (K353p Tessenderlo),
štandǝn taŋk (L291p Helden, ...
L290p Panningen),
štǫandǝ tsaŋk (Q121p Kerkrade),
štǭndjǝ tanjt (L330p Herten),
štǭndǝ tant (Q113p Heerlen, ...
Q111p Klimmen,
Q098p Schimmert),
štǭndǝ tānt (Q202p Eys),
štǭndǝn tanjt (L432p Susteren),
štǭndǝn tant (Q113p Heerlen, ...
Q100p Houthem,
Q101p Valkenburg),
štǭndǝn taŋk (L270p Tegelen),
štǭǝndǝ tant (Q039p Hoensbroek),
štǭǝndǝ taŋk (Q113p Heerlen),
staande tanden:
štǫandǝ tsɛŋ (Q121p Kerkrade),
staande vertanding:
stǭndǝ vǝrtandeŋ (Q095p Maastricht),
tand:
tant (L414p Houthalen),
tānt (Q198a Mesch),
terugvallende tand:
tryk˲valǝndǝ tānt (Q202p Eys)
|
Eindvlak van tijdelijk onderbroken metselwerk. De uiteinden van de even en oneven lagen wisselen elkaar daarbij regelmatig en loodrecht onder elkaar af. Zie ook afb. 41. [N 31, 28c; N 31, 28a; monogr.]
II-9
|