| 22021 |
duif (alg.) |
duif:
doef (Q117b Rimburg)
|
Duif [SGV (1914)]
III-3-2
|
| 24139 |
duif, algemeen |
duif:
doef (Q117b Rimburg)
|
Duif [SGV (1914)]
III-4-1
|
| 17666 |
duim |
duim:
der doem (Q117b Rimburg)
|
duim [N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 21312 |
duits |
duits:
Dütsj (Q117b Rimburg)
|
Duitsch [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 21965 |
duivenhok |
duifhuis:
dufǝs (Q117b Rimburg),
duives:
dôêffes (Q117b Rimburg)
|
(duiven)til [SGV (1914)] || Soms vindt men in de nok van de zolder een afgeschotte ruimte voor de duiven, die door een gat in de gevel of in het dak in en uit kunnen vliegen. Hier staan de benamingen voor het duivenhok, ongeacht de vorm van dat hok, bijeen. De termen slag en spijker in dit lemma hebben betrekking op de duivenkooi als geheel. Zie ook het lemma "duivenslag" (3.4.8). In kaart 51 zijn voor Belgisch Limburg alleen de mondeling verzamelde gegevens in kaart gebracht. Zie afbeelding 17. [JG 1a, 1b, 1c, 2c; A 10, 9k; L 8, 9a; L 38, 31; S 37; monogr. add. uit N 5A, 58c "til" en JG 2c; A 28, 14c "spijker]
I-6, III-3-2
|
| 24141 |
duivin, vrouwelijke duif |
zij:
en zieh (Q117b Rimburg)
|
wijfjesduif [SGV (1914)]
III-4-1
|
| 18006 |
duizelig |
dol:
zôê waësste dol (Q117b Rimburg),
duizelig:
duuzelig (Q117b Rimburg),
düzzelich (Q117b Rimburg),
zôê waësste duuzelig (Q117b Rimburg),
schwindlig (du.):
sjwindelig (Q117b Rimburg)
|
dol worden, iemand die lang heeft of is rondgedraaid [N 07 (1961)] || duizelig [SGV (1914)] || duizelig [locht, deuzig, duizig, dol, zat] [N 10a (1961)] || duizelig worden, iemand die een harde slag op zijn hoofd heeft gekregen [N 07 (1961)]
III-1-2
|
| 19310 |
durven |
dorren:
dorre (Q117b Rimburg)
|
durven [SGV (1914)]
III-1-4
|
| 17895 |
duwen |
duwen:
duije (Q117b Rimburg)
|
duwen [SGV (1914)]
III-1-2
|
| 19330 |
dwarsdrijven |
warsdrijven:
wiäschdrieven (Q117b Rimburg)
|
dwarsdrijven [SGV (1914)]
III-1-4
|