| 18242 |
versiersel |
fluit:
fluute (Q019p Beek)
|
voorwerpen die tot versiering dienen [sier, smeer, smuk, opsmuk, opschik, tooi] [N 86 (1981)]
III-1-3
|
| 18226 |
versleten |
versleten:
versjlete (Q019p Beek)
|
door lang gebruik stuk gegaan, niet bruikbaar meer, gezegd van een kledingstuk [versleten, sleets, schabbig, kaal] [N 86 (1981)]
III-1-3
|
| 18797 |
verstand |
verstand:
versjtand (Q019p Beek)
|
het vermogen goed, helder te denken [verstand, bewijs, bewoud, vernuft] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 17625 |
verstandskies |
oogtand:
ougtand (Q019p Beek)
|
verstandskies (oogtand, baktand) [DC 01 (1931)]
III-1-1
|
| 29941 |
verstekhaak |
verstekhaak:
vǝrštɛkhǭk (Q019p Beek)
|
Haak waarvan de armen een hoek van 450 vormen. Zie ook afb. 3. [N 30, 13b; monogr.]
II-9
|
| 28430 |
verstevigingsspijlen |
spijlen:
špilǝ (Q019p Beek),
stekken:
štɛkǝ (Q019p Beek)
|
Spijlen die door de korf worden gestoken ter versteviging en ondersteuning van de ratenbouw. Enkele stroringen onder de kop steekt de imker een stuk of drie spijlen loodrecht op de kopspijlen en een stuk lager weer een drietal, terwijl enkele ringen boven de onderkant nog eens een paar spijlen komen. De spijlen zijn doorgaans van sporkehout of de vuilboom gemaakt maar er zijn er ook van wilge-, esse-, populiere-, beuke- en notehout. [N 63, 6b; N 63, 5e; N 63, 6c; Ge 37,14]
II-6
|
| 28666 |
versuikeren |
hel worden:
hel worden (Q019p Beek),
stijf worden:
stijf worden (Q019p Beek),
versokkeren:
vǝrsokǝrǝ (Q019p Beek)
|
Hard worden van de honing of het kristalliseren van honing: het overgaan van vloeibare vorm naar vaste. Dan is hij versuikerd. Voor de consumptie is versuikerde of gekristalliseerde honing niet minder geschikt dan de vloeibare. Hieruit blijkt dat de honing niet is verhit. [N 63, 118; Ge 37, 182; monogr.]
II-6
|
| 32577 |
verteerde mest |
rotte mest:
rǫtǝ [mest] (Q019p Beek)
|
De termen in dit lemma zijn voor het merendeel van toepassing op mest die lange tijd het onderste of het binnenste deel van de mesthoop heeft gevormd en daardoor goed verteerd is: mest van hoge kwaliteit, die gemakkelijk in kleine delen uiteenvalt. Het onderste uit de mestkuil is vaak zo brokkelig dat het niet met de riek kan worden opgenomen. Deze mest wordt veelal als weidemest gebruikt. Voor sommige termen zie men dan ook het lemma compost. De termen aan het einde van het lemma hebben betrekking op oude, uitgedroogde mest die zijn kwaliteit grotendeels verloren heeft. [N M, 10a; N 11, 27 add.; N 11A, 4a + 4c + 36 + 37; JG 1a + 1b add; div.]
I-1
|
| 30109 |
vertinborstel |
plank voor de schouw uit te smeren:
plaŋk ˲vø̄r dǝ šǫw ūt tǝ šmērǝ (Q019p Beek),
spaander:
špāndǝr (Q019p Beek)
|
Lange stok met aan het uiteinde een soort spaan of borstel, waarmee de binnenzijde van schoorsteenkanalen ruw bepleisterd wordt. De specie die hierbij werd gebruikt, werd in Q 95a 'schouwplaaster' ('šǫwplǭstǝr') genoemd. [N 32, 25d; monogr.]
II-9
|
| 19304 |
vertrouwen |
trouwen:
troewe (Q019p Beek, ...
Q019p Beek)
|
iemand of iets betrouwbaar achten [vertrouwen, trouwen] [N 85 (1981)]
III-1-4, III-3-1
|