| 24319 |
hagedis |
ektis:
êgtes (L300p Beesel)
|
(muur)hagedis [SGV (1914)]
III-4-2
|
| 25144 |
hagelen |
hagel krijgen:
kriege hagel (L300p Beesel),
hagelen:
(g = ch).
hagele (L300p Beesel)
|
hagelen [DC 53A (1978)], [SGV (1914)]
III-4-4
|
| 25145 |
hagelsteen, hagelkorrel |
hagelsteen:
hagelstein (L300p Beesel)
|
hagelsteen [SGV (1914)]
III-4-4
|
| 25221 |
hagelx |
hagel:
(g = ch).
hagel (L300p Beesel)
|
hagel [SGV (1914)]
III-4-4
|
| 29735 |
hagen |
hagen:
hāgǝ (L300p Beesel)
|
De vormelingen opstapelen op het hagebed. De stenen worden daartoe schuin en kruisgewijs op hun kant gezet, kop op kop. Op deze wijze kan de wind gemakkelijk tussen de openingen spelen en het droogproces versnellen (Schuddinck, pag. 102). De woordtypen vlaggen (P 48) en hallen (L 315, L 355) duiden waarschijnlijk het stapelen van stenen onder rietmatten of in een haaghut aan. Zie ook het lemma ɛrietmattenɛ.' [N 98, 101; N 98, 106; L 1a-m; L 26, 10; S 12; monogr.; N 98, 101 add.]
II-8
|
| 27379 |
hak |
hak:
hak (L300p Beesel)
|
Werktuig om de grond los te hakken, spade met een gekromd blad. Het gereedschap had een algemeen doel en diende, behalve om te wieden, ook voor andere doeleiden, zoals het schrapen (van strooisel of mest), het egaliseren van te diep uitgereden karresporen, het aanhogen van aardappelen (vergelijk het lemma Aanaardhak), enz. Deze nevendoeleinden zijn hier en daar in de benamingen terug te vinden. [N 11, 88; N 12, 45; N 15, 4 en 6a; N 18, 37, 40 en 41; JG 1a, 1b, 1c, 2c; L 42, 40; monogr.]
I-5
|
| 18791 |
haken |
haken:
Op de ö van hök hoort nog een lengtestreep/teken. deze c ombinatie is niet te maken.
höke (L300p Beesel)
|
haken (ww.) [SGV (1914)]
III-1-3
|
| 28863 |
haken en ogen |
krammetjes en oogjes:
krɛmpkǝs ɛn ø̜jxskǝs (L300p Beesel)
|
Kleine metalen haakjes en ringetjes die, langs de zomen van kledingstukken genaaid, dienen om deze te sluiten. [N 62, 51; L 1a-m; L 24, 40b; L 49, 25; MW; S 11]
II-7
|
| 19692 |
hakmes |
heep:
hièp (L300p Beesel),
hiëp (L300p Beesel)
|
hakmes, hiep [Roukens 03 (1937)] || heep (bijl) [SGV (1914)]
III-2-1
|
| 33153 |
haksel |
haksel:
hɛksǝl (L300p Beesel)
|
Het kortgehakte stro, op de snijbok of in de hakselmachine, werd vroeger, samen met haver, gekookt en aan de beesten gevoerd. Als het iets grover gesneden was werd het ook wel als strooisel in de potstal gebruikt. Zie ook het lemma ''bussel kort stro'' (6.1.29). Zie voor de fonetische documenatie van het woorddeel [stro] het lemma ''stro'' (6.1.24). [JG 1b, 2c; L 1, a-m; L 26, 11; S 12; Wi 51; monogr.]
I-4
|