19090 |
gedienstig |
gedienstig:
h⁄is gedienstig (K318p Beverlo),
gewillig:
hēͅ is guwillig (K318p Beverlo)
|
Hij is gedienstig (geneigd om dienst te bewijzen). [ZND 35 (1941)]
III-1-4
|
17545 |
gedrongen persoon |
struise, een -:
t es ne struise (K318p Beverlo)
|
gedrongen, een gedrongen postuur hebben [N 10 (1961)]
III-1-1
|
19046 |
geduld |
geduld:
hit toch we gedult (K318p Beverlo),
lang van zinnen:
laank van zinne (K318p Beverlo),
patintie:
hēͅt nog ə bikkə pasieͅnsi (K318p Beverlo),
pesjènsie (K318p Beverlo),
veul pesjènsi hamme (K318p Beverlo)
|
geduld || geduldig || Heb toch wat geduld! [ZND 35 (1941)]
III-1-4
|
18916 |
gedwee |
braaf:
ook materiaal znd 23, 69; znd 35, 49
braa (K318p Beverlo),
gewillig:
NB. Mar.: waarom gewillig (= bereidwillig =doet het gráág!) en gedwee gesplitst?: waarom dit bij gedwee??
e gewillig kind (K318p Beverlo),
ook materiaal 23, 69; znd 35, 49
gewillig (K318p Beverlo),
goed:
ook materiaal znd 23, 69; znd 35, 49
goe (K318p Beverlo),
meegaand:
meegōnd (K318p Beverlo)
|
Een gewillig (gedwee) kind. [ZND 35 (1941)] || gedwee [ZND 01 (1922)]
III-1-4
|
18098 |
geelzucht |
geel, het -:
t geel (K318p Beverlo),
ət geəl (K318p Beverlo)
|
de geelzucht (ziekte waarbij de huid en ook het wit van de ogen geel wordt) [ZND 35 (1941)]
III-1-2
|
17834 |
geeuwen |
gapen:
gaope (K318p Beverlo),
xōͅpə (K318p Beverlo),
geeuwen:
gieëwe (K318p Beverlo)
|
gapen [N 10 (1961)] || geeuwen (als men slaperig is) [ZND 34 (1940)]
III-1-2
|
20692 |
gehakt |
gehakt vlees:
Syst. Frings
gəhakt˃vliəs (K318p Beverlo),
gekapt:
gekapt (K318p Beverlo),
gekapt vlees:
gepakt vlieës (K318p Beverlo),
gemalen vlees:
gəmalə vliəs (K318p Beverlo)
|
Fijngehakt vlees (bilber?) [N 16 (1962)] || gehakt (gemalen vlees) || gehakt vlees [ZND 35 (1941)]
III-2-3
|
17621 |
gehemelte |
gehemelte:
gəheməltə (K318p Beverlo),
Oud. Tegenwoordig: gehemelte - klankverschuiving !
gehiemelte (K318p Beverlo)
|
het gehemelte van de mond [ZND 35 (1941)]
III-1-1
|
21317 |
gehucht |
gehucht:
gehucht (K318p Beverlo, ...
K318p Beverlo)
|
gehucht [ZND 23 (1937)]
III-3-1
|
17960 |
gehurkt zitten |
op zijn hukjes zitten:
op zeͅn høkskəs zetə (K318p Beverlo),
op zijn hukken zitten:
up zən høkə zetə (K318p Beverlo),
ùp zèn hukke zitte (K318p Beverlo)
|
hurken [ww] || hurken, op zijn ~ zitten [op de huuke, op znen huik, op zn huiketjes zitte] [N 10 (1961)] || hurken: op zijn hurken (gaan) zitten [ZND B1 (1940sq)]
III-1-2
|