| 25004 |
grootx |
groot:
groet (Q211p Bocholtz)
|
groot [DC 03 (1934)]
III-4-4
|
| 23543 |
grote hostie |
grote hostie (<lat.):
groese hostie (Q211p Bocholtz)
|
De grote hostie, op de pateen gelegen. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
| 22143 |
grote mand waarin de duiven per trein of vrachtwagen vervoerd worden |
reiskorf:
reeskörf (Q211p Bocholtz, ...
Q211p Bocholtz)
|
Verzendmand voor postduiven.
III-3-2
|
| 19502 |
grote schoonmaak |
huispoets:
der hoespoets (Q211p Bocholtz),
dər hōēspoets is langs (Q211p Bocholtz),
hōēspoets (Q211p Bocholtz),
vər zunt an dər hōēspoets (Q211p Bocholtz)
|
de schonmaak is achter de rug [DC 15 (1947)] || het schoonmaken van het gehele huis, dat in het voorjaar plaats heeft [DC 15 (1947)] || Hoe noemt u de voorjaarsschoonmaak? [N105 (2000)] || wij zijn aan het schoonmaken [DC 15 (1947)]
III-2-1
|
| 22675 |
grote trom |
tsiem:
tsiem (Q211p Bocholtz)
|
Dikke trom.
III-3-2
|
| 23267 |
gulden mis |
gulden mis:
gulde mès (Q211p Bocholtz)
|
De mis op quatertemperwoensdag van de Advent, guldenmis, noodmis [julde maes]. [N 96C (1989)]
III-3-3
|
| 18541 |
gulp van een broek |
gulp:
jölp (Q211p Bocholtz)
|
gulp, met knoopjes te sluiten voorsplit [rötsj, fluitje] [N 23 (1964)]
III-1-3
|
| 29733 |
haag |
haag:
hāx (Q211p Bocholtz),
heg:
hęk (Q211p Bocholtz),
hɛk (Q211p Bocholtz)
|
Het hagebed met de daarop schuin en kruiselings opgestapelde vormelingen. Schuermans (Algemeen Vlaamsch Idioticon) merkt op pag. 169 over haag op: ø̄̄eene rij opeengestapelde ongebakken tichelstenen, die men alzoo verder laat droogen en, als het regent, met matten overdekt. Zoo zegt men: ɛde brikken of tichelsteenen staan in de hagenɛ(Limb.).ø̄̄' [N 98, 101; monogr.; L 26, 10] || Omheining van levend hout ter afpaling van een erf of een stuk land. Men kent verschillende soorten hagen onder andere beukenhaag, elzenhaag, ligusterhaag, meidoornhaag, taxushaag en vlierhaag. [N 14, 62; RND 20; Wi 9; S 13, add.; Vld.; A 25, 4a; L 1a-m; L B2, 279; JG 1b, add.; L 32, 45; monogr.]
I-8, II-8
|
| 29637 |
haam |
haam:
hām (Q211p Bocholtz)
|
Kraagvormig halsjuk van een trekpaard dat op de schouderbladen rust en zich met de bewegende schouders kan meebewegen. Het bestaat voornamelijk uit twee gebogen haamspanen (cf. lemma Haamspanen) die door middel van een haamslot (cf. lemma Haamslot) aan elkaar worden vastgemaakt. Om de nek van het paard te beschermen zijn aan de binnenkant van de haamspanen kussens aangebracht (cf. lemma Haamkussen). Aan de trekhaken van het haam (cf. lemma Trekhaken, trekogen) worden de strengen bevestigd (cf. lemma Strengen) waarmee het paard trekt. Het woord is in heel Limburg mannelijk. [JG 1a, 1b; N 13, 1; L 1 a-m; L 26, 1; R 3, 60; S 12; monogr.]
I-10
|
| 33949 |
haamkussen |
haamkussen:
hāmkøsǝ (Q211p Bocholtz)
|
De met stro of paardehaar gevulde binnenbekleding van het haam die voorkomt dat de nek van het paard doorgeschaafd wordt. Zie ook lemma Kussenleder. Daar het twee kussens betreft, zijn veel opgaven in het meervoud. [JG 1a, 1b; N 13, 3; N 36, 15; monogr.]
I-10
|