| 33445 |
draaipin van een zware deur of poort |
har:
hǭr (Q086p Eigenbilzen)
|
Aan de onderkant (soms ook bovenkant) draait een zware deur of poort op een ijzeren pin die een deel van het gewicht opvangt en voorkomt dat de deur scheef komt te hangen. De benamingen voor deze zware draaipin hangen soms samen met die voor de scharnierpinnen aan de zijkant van de deuren; zie daarvoor de aflevering over de huizenbouw, deel II, afl. 9. Voor het type turen, vergelijk Rhein.Wb s.v. Turen. Achter in het lemma zijn enkele benamingen apart opgenomen voor de holte (vaak een steen) waar de pin in draait. [N 4A, 50; monogr.]
I-6
|
| 33873 |
drachtige merrie |
volle meer:
vǫl mɛ̄r (Q086p Eigenbilzen)
|
De merrie "behoudt", als men na een drietal weken zekerheid heeft dat ze drachtig is; bij een miskraam "verwerpt" ze. [JG 1a, 1b; N 8, 50a]
I-9
|
| 33523 |
draden of randen van peulvruchten |
vamen:
vèèm (Q086p Eigenbilzen)
|
[Goossens 2c (1963)]
I-7
|
| 17806 |
dragen |
dragen:
draogən (Q086p Eigenbilzen)
|
dragen [ZND 25 (1937)]
III-1-2
|
| 25127 |
dragen, gezegd van ijs |
dragen:
(= dragen).
het ees dreeg (Q086p Eigenbilzen),
houden:
(= houden).
het ees hult (Q086p Eigenbilzen)
|
dragen gezegd van ijs waarop men kan lopen [lijden, helen, houden] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 20236 |
drager van de doodskist |
drager:
de droagers (Q086p Eigenbilzen),
drèger (Q086p Eigenbilzen)
|
een drager van de lijkkist [dreëjer] [N 96D (1989)]
III-2-2
|
| 23867 |
drager van het baldakijn |
hemeldrager:
den hiemeldroager (Q086p Eigenbilzen)
|
Een drager van de troonhemel [himmelsdreëjer]. [N 96C (1989)]
III-3-3
|
| 23864 |
drager van het kerkvaandel |
vaandeldrager:
de voandeldroager (Q086p Eigenbilzen)
|
De drager van het vaandel [vanedreëjer]. [N 96C (1989)]
III-3-3
|
| 20663 |
dragon |
dragon:
dragon (Q086p Eigenbilzen, ...
Q086p Eigenbilzen)
|
Dragon; een overblijvende plant met smalle gaafrandige bladeren en 3 mm grote bloemhoofdjes waarvan de jonge bladeren dienen als specerij in sla en bij het inmaken van augurken, zilveruitjes, etc. (drakewortel, kloppenkruid, stragoen). [N 82 (1981)]
I-7, III-2-3
|
| 33848 |
draven |
draven:
drǭvǝ (Q086p Eigenbilzen)
|
In draf gaan, een actieve twee-tempogang, waarbij een diagonaal benenpaar gelijkmatig wordt opgeheven en weer neergezet, bijv. eerst linkervoorbeen en rechterachterbeen, daarna beide andere benen, met daartussen een zweefmoment. Zie afbeelding 9. [JG 1b; N 8, 81b en 81d]
I-9
|