| 22468 |
mik |
vork:
vurk (Q207p Epen)
|
Een stokje dat aan één kant in twee einden uitloopt om vogelnestjes uit holle boomstammen te halen [fruiteltje, fretsel, mik]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 21745 |
mikken |
ogen:
eugə (Q207p Epen)
|
scherp kijken naar en richten op het doel dat men wil raken met een vuurwapen [mikken, mieren, aanleggen] [N 90 (1982)]
III-3-1
|
| 25320 |
millimeter, maat, 1000ste deel van een meter |
millimeter:
mĭĕlĭemeetər (Q207p Epen)
|
het duizendste deel van een meter [millimeter, streep] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 34112 |
miltkuilen |
miltkuilen:
meltkulǝ (Q207p Epen)
|
Holten in het lijf van een niet fraai gebouwde koe. [N 3A, 146; monogr.]
I-11
|
| 34201 |
miltvuur |
miltvuur:
miltvuur (Q207p Epen)
|
Miltvuur is een bodemziekte. De smetstof blijft in de vorm van sporen jarenlang buiten het lichaam in de grond levensvatbaar. Door graven, door verschil in waterstand, misschien ook door mollen en regenwormen komen de sporen naar boven. Als het vee ze opneemt met het voedsel of binnenkrijgt door wonden, groeien ze in het lichaam uit en verspreiden zich met het bloed naar alle organen. Deze dodelijke ziekte heeft een snel verloop. Soms sterven de dieren zonder dat er voorafgaande verschijnselen konden worden opgemerkt ineens onder krampachtige stuipen. Meestal worden ze vrij plotseling hevig ziek met hoge koorts en verschijnselen van pijn en zijn ze binnen 24 uur dood. Bloedige uitvloeiingen uit neus, mond, aars en kling komen veel voor, vooral na de dood. De slijmvliezen zijn hoog roodblauw gekleurd (Berns 1983, blz. 141). Zie ook het lemma ''miltvuur'' in wbd I.3, blz. 475-476. [N 3A, 87; A 48A, 22; monogr.]
I-11
|
| 19360 |
minachten; minachtend |
minachten:
minachtə (Q207p Epen)
|
blijk gevend van minachting, met minachting [afhoudig] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 18795 |
minderen |
minderen:
mindere (Q207p Epen)
|
minderen [SGV (1914)]
III-1-3
|
| 20406 |
minderjarig |
minderjarig:
Opm. eu uit Fr. woord seule.
minderjeurig (Q207p Epen)
|
minderjarig [SGV (1914)]
III-2-2
|
| 20460 |
minnaar |
kerel:
kééəl (Q207p Epen)
|
minnaar; iemand met wie een vrouw leeft zonder dat ze met elkaar getrouwd zijn [minnaar] [N 86 (1981)]
III-2-2
|
| 23917 |
mirakel |
mirakel (<fr.):
miraakel (Q207p Epen),
wonder:
wónder (Q207p Epen)
|
Een wonder [wó.nder, wónger, miraakel]. [N 96D (1989)]
III-3-3
|