| 23762 |
vigilie |
vigilieavond:
vigilie avond (Q202p Eys)
|
De avond vóór een kerkelijke feestdag [vigilie, heiligavond]. [N 96C (1989)]
III-3-3
|
| 21537 |
vijf centiem |
knabje:
knepke (Q202p Eys)
|
een muntstuk van vijf centimes (in België) [solleke, knepke, halve sol] [N 89 (1982)]
III-3-1
|
| 23739 |
vijf wonden van christus |
fnf (du.) wonden:
de vunnef wonde (Q202p Eys)
|
De vijf wonden, de kruiswonden van Christus [de vunnef wónde?]. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
| 21538 |
vijfentwintig centiem |
kwartje:
kwartje (Q202p Eys)
|
een muntstuk van 25 centimes (in België) [kwartje] [N 89 (1982)]
III-3-1
|
| 20894 |
vijg |
vijg:
v‧īx (Q202p Eys)
|
De eetbare, zoete, vlezige vrucht van de vijgeboom (vijg, smeerlap, vijgedaal). [N 82 (1981)]
III-2-3
|
| 25354 |
vijl |
vijl:
vil (Q202p Eys, ...
Q202p Eys)
|
De vijl waarmee men de onderrand van de krabber scherp maakt. [N 28, 123] || In het algemeen een staafvormig stalen werktuig met inkepingen voor het bewerken, slijpen of gladmaken van harde materialen. Zie ook het lemma ɛvijlɛ in wld II.11, pag. 69. Het materiaal hier vormt een aanvulling op dit lemma.' [S 40; A 14, 12a, add.; monogr.]
II-1, II-12
|
| 31371 |
vijlen |
vijlen:
vilǝ (Q202p Eys)
|
Een stuk hout bewerken met de houtvijl. [N 53, 159; A 38, 61; monogr.]
II-12
|
| 24961 |
vijver |
poel:
pool (Q202p Eys),
m.; (drenken v. koeien).
pōl (Q202p Eys),
vijver:
viever (Q202p Eys),
wijer:
wejǝr (Q202p Eys),
węjǝr (Q202p Eys),
m.; (vijver).
weͅi̯ər (Q202p Eys)
|
klein natuurlijk of gegraven waterbekken, bijv. in een tuin [vijver, wijer, wijert, kuil, poel] [N 81 (1980)] || Kleine, natuurlijke of (meest) gegraven, vaak omsloten waterplas. Vroeger groef men vaak vijvers om er vis in te houden. Tegenwoordig is de vijver vaak een deel van een park- of tuinaanleg. [R 7, 18; S 40; A 20, 1e; L 8, 47; monogr.]
I-8, III-4-4
|
| 30793 |
vilder |
vilder:
veldǝr (Q202p Eys)
|
Iemand die het villen van dood vee en paarden als beroep uitoefent. [S 40; monogr.]
II-10
|
| 30794 |
villen |
villen:
velǝ (Q202p Eys)
|
Vee de huid afstropen, van het vel ontdoen. [monogr.]
II-10
|