e-WLD begrippen 

 
 
Filteren... plaats=Hasselt

Overzicht

Gevonden: 5340
BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
begrafenis begrafenis: begraafenis (Hasselt, ... ), bəgraafənis (Hasselt) begrafenis; een schoone - [ZND 32 (1939)] III-2-2
begrijpen begrijpen: dzjië begrèp minder gebr. dan verstoa.n  begrèè.pe (Hasselt) begrijpen III-1-4
begrip, besef verstand: vərstant (Hasselt) benul, begrip (hij heeft er geen - van) [ZND B1 (1940sq)] III-1-4
behangen tapisseren: tapǝsē̜rǝ (Hasselt) Zie kaart. De techniek van het opplakken van behangselpapier met alle bijkomende werkzaamheden zoals het aanbrengen van behangjute. [N 67, 92a; monogr.] II-9
behangsel tapisseerpapier: tapǝsērpǝpej.ǝr (Hasselt) Wandbedekking, vroeger vervaardigd van weefsels en leer, tegenwoordig meestal van papier. Een patroon op behangpapier werd in L 423 'dessin' ('dǝsęŋ') genoemd. [N 67, 92b; monogr.] II-9
beiaard carillon (fr.): ne/e karrieljong (Hasselt) het geheel van zuiver gestemde klokken die door een klavier bespeeld kunnen worden [klokkenspel, beiaard, carillon] [N 112 (2006)] III-3-2
beide beenderen van de onderkaak geschaar: gǝsxiǝr (Hasselt), schaar: sxięr (Hasselt) De scha(a)r(en) of het geschaar vormen de beide takken van de onderkaak van een paard en de uitwendige holte in het achterste gedeelte daarvan. Zie afbeelding 2.11. [JG 1a, 1b; N 8, 30] I-9
beide panden van een uiteengeploegde akker zijkanten: zę̄kantǝ (Hasselt) Het uiteenploegen van een akker levert, als men de keerstroken buiten beschouwing laat, twee even grote stroken op aan weerskanten van de eindvoor in het midden. Uiterlijk is er overeenkomst met het ploegen in panden. Voor deze, afzonderlijk te ploegen delen van een akker zie men echter het vorige lemma. [N 11, 54; N 11A, 121f] I-1
beieren luiden: de klokken luiën (Hasselt) Hoe zegt men : de klokken beieren?. [N 96A (1989)] III-3-3
beitel beitel: bē.tǝl (Hasselt), bētǝl (Hasselt) De algemene benaming voor het stalen werktuig met een wigvormige snede dat dient om bijvoorbeeld gaten of uitsparingen in hout te steken of te hakken. Beitels die door houtbewerkers worden gebruikt, bestaan uit een beitelblad dat aan de onderzijde in een snede uitloopt en aan de bovenzijde via een versmalling, de hals, en vervolgens een verbreding, de borst, in een pin eindigt. Deze pin, de arend, wordt in het houten handvat van de beitel gestoken. Zie ook afb. 63 en vgl. het lemma ɛbeitelɛ in Wld II.11, pag. 33. Het betreft daar de beitel met een andere vorm die door de smid wordt gebruikt bij het doorhakken en splijten van koud of verhit metaal.' [N 53, 34a; N G, 24; L 1a-m; L 21, 12; L 45, 12a; L A2, 434; A 14, 12a; monogr.] II-12