| 18977 |
slons (slodder?) |
slons:
slons (L292p Heythuysen)
|
een haveloze, slordige vrouw [slodder, sloor, slons, luns, klons, slos, lameer] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 19315 |
slordig |
slordig:
slordig (L292p Heythuysen)
|
onachtzaam of onordelijk in zijn werk of in zijn geheugen [lod, hordsig, slordig] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 17933 |
sluipen |
sluipen:
sluupen (L292p Heythuysen)
|
Sluipen: zich in alle stilte voortbewegen zodat niemand het merkt (sluipen, kruipen, slippen, gluipen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 24943 |
sluiten (van grond) |
toe slaan:
tŏĕsjlaon (L292p Heythuysen)
|
hard worden, gezegd van aarde [vervloeren, sluiten] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 25505 |
sluiting aan de ovendeur |
klink:
klink (L292p Heythuysen),
ovenpeg:
ǭvǝpɛk (L292p Heythuysen)
|
Getuige de opgaven komen er verschillende manieren van sluiten voor variërend van heel eenvoudige tot meer technische. Volgens de informant van P 56 wordt er daar simpelweg een stok tegen de ovendeur geplaatst. Volgens de zegspersoon uit L 372 gebeurt dit sluiten met een (kløpǝl) door de boer, terwijl de bakker gebruik maakt van een (sxǫw). [N 29, 2c; N 29, 2a; N 29, 2b]
II-1
|
| 33957 |
sluitriem |
pinnetje:
penǝkǝ (L292p Heythuysen)
|
Riempje waarmee de delen van het haamslot op hun plaats gehouden worden. [JG 1a; N 36, 13]
I-10
|
| 20168 |
sluitspeld |
toespangel:
⁄n toespengel (L292p Heythuysen)
|
sluitspeld; speld waarvan de punt wordt vastgezet in een dopje of haakje zodat men zich daaraan niet kan bezeren, voor de luier [toespeld, knipspeld, bakelspeld] [N 86 (1981)]
III-2-2
|
| 30116 |
sluitsteen |
sluitsteen:
slūtstęjn (L292p Heythuysen)
|
De steen die als laatste in het midden van de segmentboog wordt geplaatst. [N 32, 19d; monogr.]
II-9
|
| 20491 |
slurpen |
slurpen:
sjlurpə (L292p Heythuysen),
slurpe (L292p Heythuysen),
zuigen:
zuuge (L292p Heythuysen),
zuiken:
zōēke (L292p Heythuysen)
|
slurpen; Hoe noemt U: Drank of vloeibaar voedsel hoorbaar opzuigen (slorpen, slurpen, slierpen, lerpen, lerwen, zabberen, slobberen) [N 80 (1980)]
III-2-3
|
| 20490 |
smakken |
smakken:
sjmakke (L292p Heythuysen),
smekken:
sjmèkkə (L292p Heythuysen)
|
smakken; Hoe noemt U: Hoorbaar eten, een klappend geluid maken met de lippen of de tong bij het eten (smakken, smekken, smiksen) [N 80 (1980)]
III-2-3
|