| 17731 |
tranende ogen |
leepogen:
li.jəpowgə (P188p Hoepertingen)
|
leepoog [ZND 01 (1922)]
III-1-1
|
| 17928 |
trant |
gang:
gank (P188p Hoepertingen)
|
Wijze van gaan (gank, loop, trant) [N 108 (2001)]
III-1-2
|
| 19378 |
trap |
trap:
trap (P188p Hoepertingen, ...
P188p Hoepertingen)
|
trap [ZND 06 (1924)], [ZND 12 (1926)]
III-2-1
|
| 17958 |
trappelen |
trappelen:
trappele (P188p Hoepertingen)
|
Trappelen: in vlug tempo de voeten beurtelings oplichten en weer neerzetten (trappelen, trampelen, droebelen) [N 108 (2001)]
III-1-2
|
| 33852 |
trappelende bewegingen maken |
trappelen:
trabǝlǝ (P188p Hoepertingen)
|
Het paard tilt de poten hoog genoeg op, maar werpt ze niet vooruit; het blijft ter plaatse trappelen. [N 8, 70b en 71]
I-9
|
| 19850 |
trechter |
trechter:
trɛi̯xtər (P188p Hoepertingen)
|
trechter [ZND 08 (1925)]
III-2-1
|
| 32619 |
trechter op de gierton |
trechter:
trɛ̄.xtǝr (P188p Hoepertingen)
|
In het spongat van de oude houten gierton werd een trechter geplaatst. Langs deze trechter goot men de gier met een emmer de ton in. Bij het vervoer van de gier werd de trechter vaak afgedekt met een oude jutezak. [N 18, 123; N 11A, 53c; JG 1a + 1b; monogr.]
I-1
|
| 19292 |
treiteren |
het hart uithalen:
het hat ouət haole (P188p Hoepertingen),
judassen:
iemand judassen (P188p Hoepertingen),
plagen:
iemand ant ploeəge (P188p Hoepertingen),
iemand plaogen (P188p Hoepertingen),
iemand plaugen (P188p Hoepertingen),
iemand ploeəgen (P188p Hoepertingen),
iemand plooəge (P188p Hoepertingen),
imand plaoge (P188p Hoepertingen),
imand plaogen (P188p Hoepertingen),
imand plo.agə (P188p Hoepertingen),
plu.wgə (P188p Hoepertingen),
treiteren:
iemand traiteren (P188p Hoepertingen)
|
Hoe zegt men "iemand plagen, tergen, kreten"? [ZND 36 (1941)] || Iemand kwellen, plagen (geef gelijkbetekenende woorden op). [ZND 29 (1938)] || kwellen [ZND 01 (1922)]
III-1-4
|
| 20485 |
trek, eetlust |
eetlust:
eeətluis (P188p Hoepertingen),
honger:
hoenger (P188p Hoepertingen)
|
hij heeft geen eetlust meer [ZND 34 (1940)]
III-2-3
|
| 33955 |
trekhaken, -ogen |
ogen:
ou̯gǝ (P188p Hoepertingen)
|
IJzeren haken of ogen die aan de voorkant van het haam aan de haamijzers of treiten bevestigd zijn, op elke haamspaan een. Aan die haken of ogen worden de strengen bevestigd waarmee het paard trekt. Er zijn hamen met ogen, dan hebben de strengen aan het uiteinde haken, heeft het haam daarentegen haken, dan zijn de strengen aan het uiteinde van ogen voorzien. [JG 1a, 1b, 2b; N 13, 6a en 6b; N 36, 12]
I-10
|