| 33772 |
wit stervormig vlekje op het voorhoofd |
ster:
stɛr (K317a Kerkhoven)
|
Witte plek op het voorhoofd van donkerharige paarden, niet groot maar van verschillende vorm als rond, ovaal e.d. Een ster is iets groter dan een kol. Zie afbeelding 3. [JG 1a, 1b; N 8, 27a; S 27]
I-9
|
| 34538 |
wit van het ei |
wit:
wet (K317a Kerkhoven)
|
[JG 1b, 1c; monogr.]
I-12
|
| 20654 |
witte kool |
witte kool:
wetə kuəl (K317a Kerkhoven)
|
[Goossens 1b (1960)]
I-7
|
| 24280 |
witte kwikstaart |
witte kwikstaart:
witte kwitstet (K317a Kerkhoven)
|
kwikstaart, witte [G 04 (1974)]
III-4-1
|
| 33943 |
wolfsgebit, gebroken gebit |
watertoom:
wātǝrtuǝm (K317a Kerkhoven
[(bij een jong paard)]
)
|
Dit bit, gebruikt om moeilijke paarden te beteugelen, heeft een stang die in het midden scharniert. Het wordt vooral gebruikt bij rijpaarden. Op verscheidene plaatsen heeft dit soort bit kennelijk geen aparte naam. Dit wordt uitdrukkelijk gemeld voor: Q 80, 152, 162, 182. Er bestaan ook wolfsgebitten met een beugel in het midden om moeilijke paarden te beteugelen. De namen voor de twee types worden niet strikt uit elkaar gehaald. [JG 1a, 1b, 2b; N 13, 43]
I-10
|
| 21267 |
woord |
woord:
wort (K317a Kerkhoven)
|
woord [RND]
III-3-1
|
| 32970 |
wortel |
wortel:
wø̜tǝl (K317a Kerkhoven)
|
Het deel van de plant dat onder de grond blijft. Het is in de materiaalverzamelingen overal duidelijk gemaakt dat het niet om groente gaat. Vergelijk daartoe de lemma''s ''winterwortel'' en ''tuinworteltje'' in de aflevering over de moestuin. [JG 1a, 1b; L 8, 100a; L 15, 28; S 45; monogr.]
I-4
|
| 33563 |
worteltje |
hofpootjes:
hoͅfpujʔəs (K317a Kerkhoven),
molstaartjes:
moͅlsteͅjʔəs (K317a Kerkhoven)
|
Fijne variëteit tuinwortelen [Goossens 1b (1960)]
I-7
|
| 17888 |
wroeten |
wroeten:
vrȳtǝ (K317a Kerkhoven),
wroete (K317a Kerkhoven)
|
Met de snuit in de grond wroeten, gezegd van het varken. Zie afbeelding 3. [JG 1a, 1b, 2c; L monogr.; Wi 56; S 45; monogr.] || Wroeten: al woelend en zoekend graven in de grond (modden, wroeten, wroetelen, woelen) [N 108 (2001)]
I-12, III-1-2
|
| 32999 |
zaad, zaaigoed |
zaad:
zǭt (K317a Kerkhoven)
|
Hetgeen men uitstrooit, zaait op het land; de verzamelnaam. Zie voor het enkelvoudige begrip "zaadje" achterin het lemma. Vergelijk ook het lemma graankorrel (2.6). De typen gezaads en gezaams worden voornamelijk gebruikt voor (tuin)zaden. (m) achter de plaatscode geeft aan dat uitdrukkelijk is opgegeven dat ''zaad'' er een "de-woord" is. [N M, 22; JG 1a, 1b; Wi 5; RND 111; monogr.]
I-4
|