| 34174 |
pootjesblaas |
tweede blaas:
twīdǝ blǭs (L422p Lanklaar)
|
De tweede blaas waarin de voorpoten van het kalf zitten. [N 3A, 52b]
I-11
|
| 22806 |
pop |
pop:
pop (L422p Lanklaar)
|
Een pop. [ZND 40 (1942)]
III-3-2
|
| 21481 |
portemonnee, beurs |
beurs:
ən bø͂ͅrs (L422p Lanklaar),
portemonnee (<fr.):
eine leire portemenée (L422p Lanklaar)
|
een beurs [ZND A1 (1940sq)] || Een lederen portemonnaie. [ZND 37 (1941)]
III-3-1
|
| 27681 |
portier |
portier:
portier (L422p Lanklaar
[(Eisden)]
[Laura, Julia])
|
De portier bewaakt dag en nacht de toegang tot de mijn. [N 95, 124; monogr.]
II-5
|
| 27682 |
portiersloge |
garde:
gart (L422p Lanklaar
[(Eisden)]
[Eisden])
|
De ruimte waar de portier zich bevindt. Uit de woordtypen "penningcontrole", "penningenboede" en "markenboede" blijkt dat de portier ook soms de dienstpenningen uitgaf. [N 95, 4]
II-5
|
| 22807 |
portret, foto |
portret (<fr.):
pertret (L422p Lanklaar)
|
Portret. [ZND 40 (1942)]
III-3-2
|
| 33573 |
postelein |
postelein:
pastëlijn (L422p Lanklaar, ...
L422p Lanklaar),
poͅstəleͅi.n (L422p Lanklaar)
|
[Goossens 1b (1960)]postelein [ZND 05 (1924)], [ZND 15 (1930)]
I-7
|
| 33171 |
poten |
kruikarstompelen:
krukǝrsto.mpǝlǝ (L422p Lanklaar),
planten:
pla.ntǝ (L422p Lanklaar),
poten:
pōǝtǝ (L422p Lanklaar)
|
De kleine steuntjes die zich aan de onderkant van de berries bevinden en waarop het draagvlak van de kruiwagen kan rusten. [N 18, 99, add; JG 1a; JG 1b] || In dit lemma staan de algemene benamingen voor het planten van de pootaardappelen bijeen. [N 12, 10; N 15, 1b en 1c; JG 1a, 1b, 1c, 2c; A 20, 1a; A 23, 17d.I; Lu 1, 17d.I; Wi 43; monogr.; add. uit N 12, 15; N M, 18a en 18b]
I-13, I-5
|
| 21521 |
potlood |
potlood:
potloeëd (L422p Lanklaar)
|
Potlood: schrijftuig (Fr. crayon). [ZND 05 (1924)]
III-3-1
|
| 33350 |
potstal |
potstal:
pot[stal] (L422p Lanklaar),
pǫt[stal] (L422p Lanklaar)
|
Een potstal is een ouderwetse stal, met als voornaamste functie het winnen van mest. De bodem is niet geplaveid; de koeien staan direct op de grond en de mest. Omwille van de mest stonden de koeien vroeger het hele jaar op stal, later alleen in de winter. Het vee stond in twee rijen, vastgebonden aan de stalpalen. Over de mest heen werd strooisel gespreid en zo kwamen de koeien steeds hoger te staan, tot de potstal "vol" was. De mest in de potstal werd regelmatig verplaatst, maar de potstal werd slechts één of twee keer per jaar uitgemest. De potstal verdween om hygiënische redenen. In armoedige streken, zoals in de Kempen, waar men grote behoefte aan mest had, is de potstal het langst blijven bestaan, totdat de kunstmest opkwam. Waar de potstal niet bekend is geweest, heeft men er vaak wel een woord voor, dat men van elders kent. Waar de potstal vroeger de gewone stal was, werd hij gewoon "stal" of "koestal" genoemd. Zie voor de fonetische documentatie van het woorddeel (stal) het lemma "stal" (2.1.2). Zie afbeelding 7. [N 5A, 49a; N 4, 65; JG 1a en 1b; monogr.]
I-6
|