| 19327 |
stijfkop |
koppige bok:
ook materiaal znd 28, 31
koppige boëk (L372p Maaseik),
stijfkop:
ook materiaal znd 28, 31
stiu̯fkop (L372p Maaseik)
|
koppig [ZND 01 (1922)]
III-1-4
|
| 19641 |
stijfsel |
stijfsel:
samen met znd 7, 48
stīfsəl (L372p Maaseik)
|
de witte stof die gebruikt wordt om linnen stijf te maken (witte klontjes) [ZND 32 (1939)]
III-2-1
|
| 19642 |
stijfselpap |
stijf:
steîf (L372p Maaseik),
stijfsel:
stiefsel (L372p Maaseik)
|
stijfselpap [ZND 32 (1939)]
III-2-1
|
| 33979 |
stijgbeugels |
stijgbeugels:
sti ̞i̯vbø̄.gǝls (L372p Maaseik)
|
Metalen, van onderen afgeplatte, aan een riem bevestigde ring waarin een ruiter de voet zet om op of af te stijgen en om op te steunen bij het rijden. [JG 1a, 1b]
I-10
|
| 30180 |
stijlvoetplaat |
ankerplaat:
aŋkǝrplāt (L372p Maaseik),
dekplaat:
dękplāt (L372p Maaseik)
|
De onderste regel van het raamwerk waarop de muurstijlen worden geplaatst. In Q 20 rustte de muurplaat op een gemetselde fundering die 'gezwel' ('gǝšw'l', mv. 'gǝšw'ldǝr') werd genoemd. [N 4A, 52d; monogr.; Vld]
II-9
|
| 30015 |
stijve mortel |
te hel:
tǝ hɛ.l (L372p Maaseik)
|
Metselmortel waar weinig water in is verwerkt. Zie voor de fonetische documentatie van het woord '(spijs)' het lemma 'Mortel'. [N 30, 43a; monogr.]
II-9
|
| 18014 |
stikken |
stikken:
stikke (L372p Maaseik),
stikke(n) (L372p Maaseik),
verstikken:
verstikke (L372p Maaseik)
|
Stikken: sterven door ademgebrek (stikken, verstikken) [N 106 (2001)]
III-1-2
|
| 34018 |
stilstaan |
hou:
ou̯ (L372p Maaseik),
ju(j):
jȳ (L372p Maaseik)
|
Voermansroep om het paard te doen stilstaan. [JG 1b; N 8, 95e en 96; L B 2, 257; L 36, 81e; monogr.]
I-10
|
| 17738 |
stinken |
stinken:
stinke (L372p Maaseik, ...
L372p Maaseik),
stinke(n) (L372p Maaseik)
|
Stinken: een vieze reuk van zich geven (stinken, rieken, ruiken , muffen) [N 108 (2001)]
III-1-1
|
| 24565 |
stinkende gouwe |
boterbloem:
boeterbloom (L372p Maaseik),
wrattenkruid:
vrattekroud (L372p Maaseik)
|
schelkruid [ZND 06 (1924)]
III-4-3
|