| 20386 |
bruid |
bruid:
1a-m; 22, 29a;
broëd (L372p Maaseik),
brōēt (L372p Maaseik),
brŏĕjt (L372p Maaseik)
|
bruid [ZND 01 (1922)]
III-2-2
|
| 20387 |
bruidegom |
bruidegom:
1a-m; 22, 29a;
brŭŭjdəgom (L372p Maaseik)
|
bruidegom [ZND 01 (1922)]
III-2-2
|
| 23221 |
bruidje in de processie |
bruidje:
breutchə (L372p Maaseik),
bruïdjes (L372p Maaseik),
bryjtžəs (L372p Maaseik)
|
Hoe heten de kleine meisjes die in de processie gaan? [ZND 22 (1936)] || Maagdeken (in de processie). [ZND 01 (1922)]
III-3-3
|
| 28491 |
bruidsvlucht |
bruidsvlucht:
brūtsvløxt (L372p Maaseik)
|
Vlucht die de jonge koningin of moer onderneemt om bevrucht te worden door één of meerdere darren die met haar meevliegen. Meestal vindt deze vlucht plaats tussen de vijfde en zevende dag na haar uitlopen. Hoog in de lucht vindt de bevruchting plaats. Slechts één periode in haar leven wordt de moer of koningin bevrucht. De ene dar die haar bevrucht, moet deze daad met de dood bekopen. De moer keert uit het luchtruim met het bevruchtingsteken, de bij de paring afgerukte mannelijke geslachtsdelen, in haar lijf naar haar woning terug. De werkbijen bijten die darrenoverblijfselen weg en na korte tijd kan de moer met haar enige taak, het eieren leggen, beginnen. [N 63, 58; Ge 37, 44]
II-6
|
| 28509 |
bruidszwerm |
bruid(s)zwerm:
brutzwɛrm (L372p Maaseik)
|
Een volk dat meezwermt bij de bruidsvlucht van een jonge koningin. [N 63, 37a; N 63, 37b; N 63, 29d; N 63, 29c]
II-6
|
| 20390 |
bruiloft |
bruiloft:
1a-m; 22, 29b;
broëlof (L372p Maaseik),
brujlof (L372p Maaseik)
|
bruiloft [ZND 01 (1922)]
III-2-2
|
| 18364 |
bruine gebreide dameskous |
bruine gestrikte hoos:
brūn yəstrĕktə hūs (L372p Maaseik)
|
dameskousen, bruine gebreide ~ [sjanskouse] [N 24 (1964)]
III-1-3
|
| 34138 |
brullen |
brullen:
brølǝ (L372p Maaseik)
|
Abnormaal geluid dat vooral wild geworden runderen uitstoten. [N 3A, 6; JG 1a, 1b; monogr.]
I-11
|
| 34072 |
brulse koe |
brul:
brøl (L372p Maaseik)
|
Koe die niet meer drachtig is en veel brult. [JG 1a, 1b]
I-11
|
| 34196 |
brulziekte |
brul:
brøl (L372p Maaseik)
|
Een afwijking aan de eierstokken van koeien. De dieren vertonen voortdurend verschijnselen van tochtigheid, tegelijkertijd zijn ze onvruchtbaar. De koeien maken een eigenaardig brullend geluid, ze hebben slappe banden en ze groeien slecht. Zie ook het lemma ''brulziekte'' in wbd I.3, blz. 464-465. [N 3A, 101; A 48A, 45a; JG 1a, 1b; L 19B, 4a; monogr.; add. uit N C]
I-11
|