31803 |
houtsplinter |
splinter:
šplentǝr (Q099p Meerssen)
|
Afgesprongen of afgeslagen klein stukje hout. [N 55, 188a-b; RND 6; L monogr.; monogr.]
II-12
|
24329 |
houtworm |
houtworm:
houtweurem (Q099p Meerssen),
houtwurrem (Q099p Meerssen)
|
houtworm [DC 23 (1953)]
III-4-2
|
29627 |
houweel |
bikkel:
bekǝl (Q099p Meerssen),
boshak:
bošhak (Q099p Meerssen)
|
Houweel of hak die vroeger gebruikt werd om de wielen van de kar of wagen vrij te maken als die vastgelopen was op slechte wegen. Deze hak werd ook gebruikt als steun voor de kar of wagen tot de wegen beter werden en de hak als steun vervangen werd door de zware karsteun. [N 17, 83; JG 1d; monogr.]
I-13
|
19187 |
hovaardig |
groots:
grêûtsj (Q099p Meerssen)
|
grootsch [SGV (1914)]
III-1-4
|
17565 |
huid |
huid:
hōēt (Q099p Meerssen)
|
huid [DC 01 (1931)]
III-1-1
|
18049 |
huidschilfers |
schijveltjes:
sjīēvelkes (Q099p Meerssen),
schilfers:
sjulver (Q099p Meerssen)
|
schilfer [SGV (1914)] || schilfers op de huid [blusters] [N 10 (1961)]
III-1-2
|
34618 |
huif van de huifkar |
huif:
huf (Q099p Meerssen)
|
Kap van de huifkar. Deze kap wordt over hoepels getrokken, die vooraf op een hooikar gezet worden. [N 17, 10b; S 15; Wi 17; L 27, 32; L 1a-m; monogr]
I-13
|
18647 |
huifkar |
huifkar:
hufkar (Q099p Meerssen)
|
Benaming voor een hoogkar waarop men een huif gezet heeft, zodat de kar voor personenvervoer gebruikt kon worden (bijv. bij kerk- en marktbezoek). Soms werd de huifkar ook voor vrachtvervoer, bijv. van meel, gebruikt. Zie ook het lemma molenkar in wld II.3. De huif was een linnen doek die over houten hoepels gespannen werd. Deze hoepels werden op hun beurt tegen de zijkanten van de kar bevestigd. Bovendien hing men aan de kar een trede, die het instappen vergemakkelijkte. [N 17, 10a + 15; N G, 51; JG 1a; S 15; L 27, 33; L 1a-m; R 3, 61; monogr.]
I-13
|
18876 |
huilen |
grijnen:
grīēne (Q099p Meerssen),
huilen:
huule (Q099p Meerssen),
janken:
jeenke (Q099p Meerssen)
|
huilen: kinderen bij pijn/verdriet; volwassenen [DC 17 (1949)]
III-1-4
|
19068 |
huilen, schreien |
huilen:
hule (Q099p Meerssen)
|
schreien [SGV (1914)]
III-1-4
|