| 30573 |
schildersbedrijf, -ambacht |
bedrijf:
bǝdrif (L265p Meijel)
|
[N 67, 99d]
II-9
|
| 30684 |
schilderskam |
kam:
kam (L265p Meijel),
kleurkam:
klø̄rkam (L265p Meijel)
|
Grofgetande kam van staal, kurk of rubber die onder meer wordt gebruikt bij het imiteren van hout. Zie ook afb. 99. [N 67, 59]
II-9
|
| 30576 |
schilderskiel |
schilderskiel:
šeldǝrskīl (L265p Meijel)
|
Lange, witte kiel die vroeger tijdens de schilderwerkzaamheden door de schilder werd gedragen. [N 67, 100a; monogr.]
II-9
|
| 30572 |
schildersknecht |
knecht:
knɛ̄xt (L265p Meijel)
|
[N 67, 99b; monogr.]
II-9
|
| 30575 |
schilderswerkplaats |
werkhuis:
węrǝkhøš (L265p Meijel)
|
De ruimte waar de huisschilder de verf bereidt, zijn voorraden bewaart en in voorkomende gevallen ook verplaatsbare voorwerpen schildert. De werkplaats van een rijtuigschilder is beter ingericht en uitgebreider. Behalve een bergplaats voor materialen en een werkplaats voor verschillende doeleinden is hier een aparte verniskamer. (Zwiers II, pag. 326). [N 67, 99f]
II-9
|
| 25070 |
schilfer |
schilfer:
sjilfər (L265p Meijel),
sjilver (L265p Meijel)
|
een dun, afgebroken of loslatend blaadje van een harde of droge stof, bijv. gezegd van kalk of roest [bluster, vel, schilver] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 19532 |
schilmesje, aardappelmesje |
aardappelenmesje:
erpelemeske (L265p Meijel)
|
mes waarmee aardappelen worden geschild [N 20 (zj)]
III-2-1
|
| 21086 |
schimmel |
schimmel:
šemǝl (L265p Meijel)
|
Paard met een geheel of overheersend witte of grijsachtige vacht. Naarmate de leeftijd vordert, neemt het wit toe; schimmels worden niet geboren, ze ontstaan mettertijd. De vosschimmel is wit met rode of bruinachtige vlekken. [JG 1a, 1b; N 8, 63a en 63b; S 31]
I-9
|
| 24491 |
schimmel (plantje) |
schimmel:
WLD
šeməl (L265p Meijel),
schimmeldrui:
eigen spellinsysteem (invuller onderstreept in de beschrijving het woord draadvormig)
sjimmeldruij (L265p Meijel)
|
Plantje, behorend tot de zwammen, draadvormig, zonder bladgroen, maar bestaande uit een zwamvlok en zwamdraden (schimmel). [N 92 (1982)]
III-4-3
|
| 30839 |
schimmelen |
schimmelen:
šemǝlǝ (L265p Meijel)
|
Met schimmel bedekt raken, beschimmelen, gezegd van het vetleer. "Leder, in vochtige plaatsen opgestapeld, is blootgesteld aan beschimmeling, die het weefsel soms volledig vernietigt, gemakkelijk doet scheuren en breken. Om de schimmel van bovenleder te verwijderen, dient men het aan de lucht bloot te stellen; indien de slechte weersgesteldheid zulks niet toelaat, moet men het leder in verwarmde plaatsen onderbrengen, om het aldus te drogen." (Aras II, pag. 122-123). [N 60, 12]
II-10
|