| 19323 |
bluf |
bluf:
bluf (L382p Montfort, ...
L382p Montfort),
stoefen:
[=lm. opscheppen?, RK]
stoefe (L382p Montfort)
|
opscheppende taal [blaai, paf, ambras, stoef] [N 85 (1981)]
III-1-4, III-3-1
|
| 30027 |
blusbak |
kalkbak:
kalǝk˱bak (L382p Montfort)
|
De houten of ijzeren bak waarin de kalk geblust wordt. De bak is doorgaans voorzien van een opening met schuif en rooster waarlangs men het kalk-watermengsel uit de bak kan laten stromen. Het rooster was volgens de invuller uit L 321 voor het opvangen van de rommel, het schuifje diende om de bak af te sluiten. De blusbak had in deze plaats de volgende afmetingen: 2,5 m lang, 1,75 m breed en 1 á 1,25 m hoog. [N 30, 32a; monogr.]
II-9
|
| 30566 |
blusser |
opspringer:
ǫpspreŋǝr (L382p Montfort)
|
Klein, ongeblust kalksteentje in pleisterwerk. De aanwezigheid van ongebluste deeltjes in pleisterwerk dient zoveel mogelijk worden vermeden, aangezien deze langzaam uitblussen, zich uitzetten en de pleisterspecie vervolgens van de muur afdrukken. Het barsten van een ongeblust kalkdeeltje werd in L 265 'spotten' ('spø̜tjǝ') genoemd. [N 32, 37c; monogr.]
II-9
|
| 17881 |
bluts |
bluts:
bluts (L382p Montfort),
dompel:
dumpə (L382p Montfort)
|
Deuk: een buiging in een effen opppervlak door een stoot veroorzaakt (buts, bluts, bult, duts, deuk). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 17882 |
blutsen |
blutsen:
bluitsjə (L382p Montfort),
blutsen (L382p Montfort),
butsen:
butsen (L382p Montfort),
een bult slaan:
einə bujlt slaon (L382p Montfort)
|
blutsen [SGV (1914)] || Blutsen: een buil slaan, een deuk slaan (blutsen, knutsen, butsen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 33507 |
blutsen, van een appel |
geblutst:
gebluts (L382p Montfort)
|
Een appel of peer oppervlakkig beschadigen zoda er een zachte plek ontstaat (blutsen, kneuzen, keuzen). [N 82 (1981)]
I-7
|
| 24999 |
bobbel, kleine verhevenheid |
knobbel:
knobbəl (L382p Montfort),
knoebel (L382p Montfort),
knoebəl (L382p Montfort)
|
een kleine, ronde, meestal holle verhevenheid op een oppervlak [bobbel, brobbel, knobbel, hulte] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 18143 |
bochel |
bult:
böltj (L382p Montfort),
butte (fr.):
buut (L382p Montfort),
hoge rug:
hoeage rök (L382p Montfort),
pokkel:
poekel (L382p Montfort),
pukkel (L382p Montfort)
|
bochel [SGV (1914)] || bochel [hooge ruch, bult, schoft] [N 10a (1961)] || bult [SGV (1914)]
III-1-2
|
| 21864 |
bod |
bod:
bod (L382p Montfort),
gebod:
gebod (L382p Montfort),
roep:
roep (L382p Montfort)
|
de geboden som op een veiling [bod, gebod, roep] [N 89 (1982)]
III-3-1
|
| 29573 |
bodem |
bodem:
bǭm (L382p Montfort),
bodemplanken:
bǭmplē̜ŋk (L382p Montfort)
|
De uit planken bestaande bodem van de bak van de kar, wagen of kruiwagen. [N 17, 23 + 45; N 18, 99; N G, 53d; JG 1a; monogr.]
I-13
|