| 17575 |
weerborstel |
weerwas:
wɛ.rwas (L368p Neeroeteren)
|
valse kruin, zomaar ergens in het hoofdhaar [wersboorsel, wirborstel] [N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 25112 |
weerlichten |
bliksemen:
bliksenen (L368p Neeroeteren)
|
bliksemen aan de horizon zodat alleen de weerschijn zichtbaar is zonder dat de donder gehoord wordt [weerlichten, heilichten] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 25110 |
weerlichtx |
zeebrand:
zeebrand (L368p Neeroeteren),
zeèbrantj (L368p Neeroeteren)
|
weerlichten [ZND 21 (1936)]
III-4-4
|
| 33820 |
weerstand biedend |
sterk in de muil:
stɛrǝk˱ en ǝ mul (L368p Neeroeteren)
|
Hard in de bek, minder gevoelig voor de toom. Het paard verzet zich tegen het trekken, vooral bij het begin van een nieuw of lang niet gedaan werk, of als het hard moet trekken. [N 8, 64e]
I-9
|
| 21247 |
weg |
weg:
jan hèet einen dikken stok oppe weèg zeen liggen (L368p Neeroeteren),
wêg (L368p Neeroeteren),
wɛ.x (L368p Neeroeteren)
|
Jan heeft een dikke stok op de weg zien liggen [ZND 46 (1946)] || weg [RND], [ZND 01 (1922)]
III-3-1
|
| 17907 |
weggrissen |
wegroffen:
weg roffen (L368p Neeroeteren)
|
Snel wegnemen (grissen, ritsen, keuteren, graaien, klauwen) [N 108 (2001)]
III-1-2
|
| 26579 |
wegkappen |
vloeren:
vlūrǝ (L368p Neeroeteren)
|
De te hoge delen van het maalvlak van een molensteen wegkappen. Woordtypen als hart geven (Q 162), hart uithalen (Q 162, Q 180) en krop uithalen (Q 95) duiden erop dat de te hoge delen in de buurt van het kropgat worden weggehaald. In dit geval spreekt men van een (te) rijke steen. Vgl. het lemma ɛrijkɛ.' [Jan 200; Coe 173; Grof 204]
II-3
|
| 17979 |
wegkwijnen |
achteruitgaan:
achteroet goan (L368p Neeroeteren)
|
(Weg)kwijnen: langzaam achteruitgaan, gezegd van een zieke ((weg)kwijnen, (weg)kwelen, afteren, aflopen, achteruit gaan). [N 107 (2001)]
III-1-2
|
| 33663 |
wei |
wei:
wē̜i̯ (L368p Neeroeteren),
węi̯ (L368p Neeroeteren, ...
L368p Neeroeteren)
|
Dunne, zoete vloeistof die, na de afscheiding van de kaasstof, van de melk overblijft. [L 27, 30 en 31; JG 1a, 1b, 1c, 2c; A 7, 15, 27 en 28; L 2, 7; A 9, 15a en 15b; S 15; Ge 22, 65 en 128; monogr.] || In het algemeen een stuk weiland of grasweide waar het vee graast. Bedoeld is een niet-omheinde weide. [N 14, 50a; N 14, 50b; N 5AøIIŋ, 76d; N 5AøIIŋ, 76e; N M 4a; L 19B, 2a!; L A2, 430; L 4, 40; L 32, 45; JG 1b, 1d, 2c; A 10, 3; A 3, 40; RND 20; Wi 4; R; S 43; Vld.; N 14, 129 add.; monogr.]
I-11, I-8
|
| 32969 |
welig, gelp |
gelp:
gelp (L368p Neeroeteren),
schoon:
šūǝn (L368p Neeroeteren)
|
Opgaven voor de uitdrukking "de tarwe groeit welig, staat gelp". Derf betekent eigenlijk "ongaar, onrijp". [L 35, 61; monogr.]
I-4
|