| 29733 |
haag |
heg:
hęk (Q117p Nieuwenhagen)
|
Omheining van levend hout ter afpaling van een erf of een stuk land. Men kent verschillende soorten hagen onder andere beukenhaag, elzenhaag, ligusterhaag, meidoornhaag, taxushaag en vlierhaag. [N 14, 62; RND 20; Wi 9; S 13, add.; Vld.; A 25, 4a; L 1a-m; L B2, 279; JG 1b, add.; L 32, 45; monogr.]
I-8
|
| 34471 |
haan |
haan:
hān (Q117p Nieuwenhagen),
haantje:
haǝntjǝ (Q117p Nieuwenhagen),
kraaier:
krɛi̯ǝr (Q117p Nieuwenhagen),
leures:
lø̄rǝs (Q117p Nieuwenhagen)
|
Het mannetje van de hoenderen. [N 19, 39; A 39, 3c; A 6, 1a; A 2, 30; L 7, 27; L 14, 19; L 26, 17; L 1a-m; JG 1a, 1b; Wi 13; Wi 17; Gwn 5, 15 add.; Vld.; monogr.]
I-12
|
| 34469 |
haan zonder staart |
stopstaart:
štupštatz (Q117p Nieuwenhagen)
|
[N 19, 62a]
I-12
|
| 17748 |
haar |
haar:
ho.r (Q117p Nieuwenhagen),
hoar (Q117p Nieuwenhagen, ...
Q117p Nieuwenhagen)
|
haar [DC 01 (1931)] || haar (op het hoofd) [RND]
III-1-1
|
| 18404 |
haarcrème |
pommade (fr.):
pōmmadə (Q117p Nieuwenhagen)
|
crème die bij de verzorging van het haar gebruikt wordt [pommade] [N 86 (1981)]
III-1-3
|
| 18046 |
haarenkelen |
doorschuren:
durgsjōērə (Q117p Nieuwenhagen)
|
haarenkelen: Zijn enkel stuk stoten bij het lopen (haarenkelen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 17795 |
haarlok |
krul:
kròl (Q117p Nieuwenhagen),
lok:
lŏk (Q117p Nieuwenhagen)
|
een bosje haar van min of meer slingerende gedaante [lok, streng, tres, toer] [N 86 (1981)]
III-1-1
|
| 17574 |
haarscheiding |
schei:
schèèj (Q117p Nieuwenhagen),
sji-j (Q117p Nieuwenhagen)
|
scheiding in het haar [scheej, streep] [N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 32888 |
haarspit |
haarbol:
hārbǫl (Q117p Nieuwenhagen)
|
Het haarspit is het draagbare aambeeldje waarop de zeis wordt gehaard. Het bestaat uit een ijzeren pin met een verstaalde enigszins bolle kop, die doorgaans vierkant van omtrek is en tot buiten de pin uitsteekt. Het haarspit kan in de grond worden gestoken (in het veld), of in een haarblok (op de boerderij). Om te verhinderen dat het haarblok te ver in de grond of het haarblok wordt gedreven, heeft men aan het haarspit, enkele centimeters onder de kop, een extra onderdeel vastgemaakt; dit kan bestaan uit enkele ringetjes, meestal twee of vier, een rond of vierkant plaatje, of uit twee dwarspinnetjes (spieën, die doorgaans van hout zijn). Als men het haarspit in de grond steekt, legt men vaak twee blokjes, plankjes of stenen onder de ringetjes of de spieën. De door de informanten opgegeven benamingen voor dit onderdeel van het haarspit staan achteraan in dit lemma. Zie afbeelding 7b, nummer 2. [N 18, 87, JG 1a, 1b, 1d, 2a, 2c; A 4, 28e; L 20, 28e; add. uit N 14, 131; N 18, 68f, 85 en 87; A 23, 16; Lu 1, 16; monogr.]
I-3
|
| 17796 |
haarstaart |
staarts:
sjtàts (Q117p Nieuwenhagen),
vlecht:
vlèg (Q117p Nieuwenhagen)
|
het los neerhangende gedeelte van het haar, als men het bijeen gebonden draagt [staart, keu, vlecht] [N 86 (1981)]
III-1-1
|