| 18268 |
want |
duimhaas:
doəmhāstə (P222p Opheers)
|
wanten, met duim maar zonder vingers [N 23 (1964)]
III-1-3
|
| 32545 |
wasmand |
wasbanst:
wās˱bās (P222p Opheers)
|
In het algemeen een van twee oren voorziene, ronde of ovale mand voor wasgoed. De wasmand was vaak van witte wissen gemaakt. Zie ook afb. 286. [N 20, 50; N 40, 95; N 40, 106; N 40, 107; N 40, 108; N 20, 48 add.; monogr.]
II-12
|
| 34173 |
waterblaas |
waterblaas:
wętǝrbluǝwǝs (P222p Opheers)
|
De eerste met vocht gevulde blaas die de weg baant voor het kalf. [N 3A, 52a]
I-11
|
| 18302 |
waterdichte laars |
visbot:
vɛɛisbotə (P222p Opheers)
|
laars, lange waterdichte ~ waarvan de schacht tot aan de lies reikt [watersjtievel, lieslaars] [N 24 (1964)]
III-1-3
|
| 19510 |
waterketel, moor |
moor:
m.
mūr (P222p Opheers)
|
waterketel van koper of ijzeren met hengsel en tuit (moor, meur) [N 20 (zj)]
III-2-1
|
| 26809 |
waterlossing |
greppel:
(mv.)
grępǝls (P222p Opheers)
|
Greppel die men door een te ontginnen moeras graaft, om het water kwijt te raken. De opgaven bestrijken heel de provincies Limburg. [I, 61; N 27, 22]
II-4
|
| 33631 |
waterput |
bronput:
būənpøt (P222p Opheers),
put:
pøt (P222p Opheers)
|
[N 12 (1961)] [RND 08]
I-7
|
| 33093 |
waterring van de mijt |
waterlaag:
wɛtǝrluǫx (P222p Opheers)
|
Waterring, waterlaag of kaplaag van de korenmijt. De laag schoven die het verst naar buiten steekt, juist waar de kap begint. Zie de toelichting bij het lemma ''buitenstaande korenmijt'' (5.1.18). Voor euze enz. vergelijk wnt XI, onder oozie, ooziedrup enz., "het gedeelte van het dak dat over den muur uitsteekt en het regenwater afwerpt", "afdak" dus. Zie afbeelding 8, a. [N 15, 45c; JG 1a, 1b, 2c; monogr.]
I-4
|
| 24398 |
waterspin |
waterspin:
wɛtərspɛn (P222p Opheers)
|
waterspin [N 26 (1964)]
III-4-2
|
| 32704 |
watervoor |
watervoor:
watervoor (P222p Opheers)
|
Een watervoor is een meestal wat diepere voor die men vóór de winter over de akker trekt, om overtollig water te laten afvloeien. Een watervoor kan dwars op de normale ploegvoren liggen, in het midden van de akker (bij uiteenploegen), tussen de delen van een in panden geploegde akker of ook wel om de (reeds ingezaaide) akker heen. In het algemeen brengt men watervoren aan op laaggelegen of natte gronden, akkers met een laagte erin of op een hellende akker om te voorkomen dat de grond wordt uitgespoeld. De benamingen kunnen ook gebruikt worden voor de middenvoor (omdat deze vaak als watervoor fungeert), verder voor de brede of grove voren van een akker die "op de wintervoor" is gelegd om hem te laten uitvriezen of voor ondiepe waterlopen, greppels en geulen in het algemeen. [N 11, 59b; N 11A, 137k; N 11A, 137i add.; div.]
I-1
|