| 33128 |
strowis |
strobos:
štrui̯buš (L290p Panningen)
|
Klein busseltje lang stro, met name gebruikt om er een stroband van te maken. [S 36; monogr.]
I-4
|
| 17851 |
struikelen |
stuikelen:
sjtukele (L290p Panningen)
|
struikelen [SGV (1914)]
III-1-2
|
| 30557 |
stucadoor |
plafonder:
plǝfoŋǝr (L290p Panningen)
|
Arbeider die bepleisteringen op muren en plafonds aanbrengt. De woordtypen 'stucpaffer' en 'pleisterbuil' werden in Q 121 gebruikt voor de stucadoor die de eerste pleisterlaag met grote kracht tegen de muur smeet. Op deze wijze werd de hechting van het materiaal aan de muur bevorderd. [N 30, 3c; monogr.; div.]
II-9
|
| 25138 |
stuifsneeuw |
jaagsneeuw:
jaagsjnîê (L290p Panningen, ...
L290p Panningen),
snipsneeuw:
sjnipsjnîê (L290p Panningen)
|
fijne stuifsneeuw, poolsneeuw [snipper- snipsneeuw] [N 22 (1963)] || sneeuw [schimmel] [N 22 (1963)]
III-4-4
|
| 31286 |
stuikblok |
stuikblok:
štuk˱blǫk (L290p Panningen)
|
Een zwaar stuk gietijzer of een oud aambeeld dat in de grond verzonken is en waar men zware werkstukken op laat vallen om ze te stuiken. Zie ook het lemma "stuikblok van het aambeeld". [N 33, 285]
II-11
|
| 31256 |
stuikblok van het aambeeld |
stuitblok:
štø̜jt˱blǫk (L290p Panningen
[(zit opzij aan het aambeeld vast)]
)
|
Een zwaar, gietijzeren blok aan de voet van het aambeeld waar men werkstukken op kan stuiken. Zie ook afb. 15 en het lemma "stuiken". [N 33, 55; N 66, 13d]
II-11
|
| 22362 |
stuiken |
stuiken:
štukǝ (L290p Panningen),
stuiten:
štø̜jtǝ (L290p Panningen)
|
Het op de juiste plaats gloeiend gemaakte werkstuk in de lengte samendrukken ten einde de gloeiende plaats korter en dikker te maken. Het stuiken kan op het aambeeld met behulp van hamerslagen worden gedaan. Ook door het werkstuk tegen of op het aambeeld of het stuikblok te stoten of te laten vallen, kan men de doorsnede ervan vergroten. Zie ook het lemma "stuikblok" en "stuikblok van het aambeeld". [N 33, 55; N 33, 284-285; N 66, 13d; monogr.]
II-11
|
| 31288 |
stuikmachine |
stuikmachine:
štukmǝšin (L290p Panningen)
|
Machine, die in grote smederijen wordt gebruikt voor het opstuiken van ijzeren staven. Ze is van twee verstelbare klembekken voorzien, waarin de gloeiende stukken worden vastgezet; door het draaien van een vliegwiel worden de stukken tegen elkaar geperst (Zwiers II, pag. 435). [N 33, 284; N 33, 253]
II-11
|
| 17642 |
stuitbeen |
stuitje:
sjtuutje (L290p Panningen, ...
L290p Panningen),
votknook:
votknôôk (L290p Panningen)
|
stuitbeen [gatschenk, stietje, startschroef] [N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 25198 |
stuiven van droog zand of stof |
stuiven:
sjtīve (L290p Panningen),
sjtūve (L290p Panningen),
’t gèjt sjtive (L290p Panningen)
|
beginnen te stuiven (er waait droog en fijn zand rond bij winderig weer] [stieven, smoren, mouwen, stobberen, stubbelen] [N 22 (1963)] || stuiven [SGV (1914)]
III-4-4
|