| 17763 |
hoektand |
hoektand:
hooktandj (Q032a Puth),
hooktànjt (Q032a Puth)
|
hoektand [DC 01 (1931)]
III-1-1
|
| 22358 |
hoepel |
reep:
reip (Q032a Puth, ...
Q032a Puth)
|
hoepel [SGV (1914)]
III-3-2
|
| 22359 |
hoepelen |
repen:
reipe (Q032a Puth)
|
hoepelen [SGV (1914)]
III-3-2
|
| 18319 |
hoepelrok |
repenrok:
reiperok (Q032a Puth)
|
hoepelrok [reekerok] [N 24 (1964)]
III-1-3
|
| 34619 |
hoepels van de huifkar |
repen:
ręi̯pǝ (Q032a Puth)
|
Houten hoepels waarover de huif gespannen werd. De hoepels werden in krammen tegen de zijplanken bevestigd. Meestal waren er vijf, waarvan de voorste naar voren helde. [N 17, 74 + 99]
I-13
|
| 18017 |
hoest |
hoest:
hoost (Q032a Puth)
|
hoest [SGV (1914)]
III-1-2
|
| 18018 |
hoesten |
kotsen:
kûûtsje (Q032a Puth)
|
hoesten [keche, kechelen] [N 10a (1961)]
III-1-2
|
| 32937 |
hoeveelheid hooi die men opsteekt |
gaffel:
gafǝl (Q032a Puth),
wis:
wø̜š (Q032a Puth)
|
De hoeveelheid hooi die de opsteker in één keer met z''n gaffel aangeeft aan de optasser. Zie voor het vocalisme van het woordtype riek de opmerking in de semantische toelichting bij het lemma ''houten schudgaffel'' en bij het lemma ''hooihark''.' [N 14, 118; A 34, 5a]
I-3
|
| 18307 |
hoge herenschoen |
hoge schoen:
hôôg sjoon (Q032a Puth)
|
herenschoenen, hoge ~ [N 24 (1964)]
III-1-3
|
| 18258 |
hoge hoed |
hoge zijden:
hôôge zīēje (Q032a Puth)
|
hoed, hoge ~, gedragen bij rouwgelegenheden [N 25 (1964)]
III-1-3
|