29866 |
strijktafel, strijkbank |
strijkbank:
štrī̄k˱baŋk (L299p Reuver)
|
Bank of tafel waarop met behulp van een strijkhout de kleikoek in een vorm werd platgestreken. [monogr.]
II-8
|
22085 |
stro |
struu:
stryǝ (L299p Reuver),
štryǝ (L299p Reuver)
|
Halmen van gedorst koren. De algemene benaming. Zie ook de toelichting bij paragraaf 6.4. [JG 1a, 1b, 2c; L 7, 60a; R [s], 6; S 36; Wi 4; monogr.; add. uit N 5, 83], [JG 1a, 1b, 2c; L 7, 60a; R [s], 6; S 36; Wi 4; monogr.; add. uit N 5, 84]
I-4
|
21093 |
stroef |
sleeuw:
sjliea tenj (L299p Reuver),
stroef:
sjtroef (L299p Reuver),
stuur:
Van Dale: III. stuur, (gew.) stuurs.
sjtŏĕr (L299p Reuver),
zuur:
zŏĕr (L299p Reuver)
|
niet gemakkelijk in de omgang, stroef [stoer, stuurs, zuur, strak, straf] [N 87 (1981)] || sleeuwe tanden [SGV (1914)]
III-2-3, III-3-1
|
24852 |
stronk van een struik |
kont:
kontj (L299p Reuver)
|
wortelklomp van een struik [N 27 (1965)]
III-4-3
|
33715 |
stronk, boomstronk |
stronk:
štroŋk (L299p Reuver)
|
Wat blijft staan, de stomp met wortels, als een boom omgehakt is. [N 27, 8a; R 3, 2; Wi 11; L 7, 59; L B2, 343; Vld.; monogr.]
I-8
|
33591 |
stronk, stengel van koolplanten |
stengel:
sjtengels (L299p Reuver),
stronk:
sjtronk (L299p Reuver),
WBD / WLD
sjtrònk (L299p Reuver)
|
Het onderste en binnenste harde gedeelte van een koolplant waaruit de bladeren spruiten (stronk, stam). [N 82 (1981)] || koolstengels die op het veld blijven staan [N Q (1966)]
I-7
|
18106 |
strontje |
wegescheet:
waegesjiet (L299p Reuver),
wéégəsjīēt (L299p Reuver)
|
Zweertje op het ooglid (paddescheet, paddeschijter, kween, griet, wegescheet, padoog, schietvlek). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
24384 |
strontvlieg |
strontvlieg:
sjtrontjvleeg (L299p Reuver, ...
L299p Reuver),
WLD
sjtrōntjflêêg (L299p Reuver)
|
Hoe noemt u draaiende bewegingen maken om iemands hoofd, gezegd van een vlieg of mug (weven) [N 83 (1981)] || strontvlieg: Kent u in uw dialect een woord om een soort van okergele vlieg aan te duiden die op uitwerpselen zit? [N100 (1997)]
III-4-2
|
25574 |
strooien |
strooien:
štrø̜i̯ǝ (L299p Reuver),
stuiven:
štȳvǝ (L299p Reuver)
|
Hooi of stro onder het vee spreiden. [S 36; L 7, 61b; R(s] || Strooien van meel om aankleven van het deeg aan de bank te voorkomen. [N 29, 31a; N 299, 30b; monogr.]
I-11, II-1
|
18276 |
strooien hoed |
strooien hoed:
sjtruuje hood (L299p Reuver)
|
hoed, strooien ~ [N 25 (1964)]
III-1-3
|