24326 |
runderhorzel, horzel |
oreis:
oreis (Q117b Rimburg)
|
horzel [SGV (1914)]
III-4-2
|
24371 |
rups |
rups:
roepsj (Q117b Rimburg, ...
Q117b Rimburg)
|
rups [SGV (1914)]
III-4-2
|
17832 |
rusten |
resten:
reste (Q117b Rimburg)
|
rusten [SGV (1914)]
III-1-2
|
18119 |
ruw |
gereten:
og geziete hing? moeilijk leesbaar
geriete hing (Q117b Rimburg)
|
kloven in de hand [kloove, klieve, sprunge, kreewe] [N 10 (1961)]
III-1-2
|
21364 |
ruw, hard |
ruw:
rauw (Q117b Rimburg)
|
ruw [SGV (1914)]
III-3-1
|
25042 |
ruw, ruig |
ruw:
rauw (Q117b Rimburg, ...
Q117b Rimburg),
ruwharig:
rauhuerig (Q117b Rimburg)
|
ruig [SGV (1914)] || ruw [SGV (1914)]
III-4-4
|
21081 |
sabbelen |
zauwelen:
sauwele (Q117b Rimburg)
|
sabbelen, bijv. op een grassprietje [sebbele, zabbere, zeewere] [N 10 (1961)]
III-2-3
|
23321 |
sacristie |
sacristie:
sacristij (Q117b Rimburg)
|
gerfkamer [SGV (1914)]
III-3-3
|
23230 |
scapulier |
scapulier:
ee schabbeleer (Q117b Rimburg)
|
Scapulier (schouderkleed) [skabbeleer]. [N 07 (1961)]
III-3-3
|
31806 |
schaaf |
hobel:
hobǝl (Q117b Rimburg),
schaaf:
šāf (Q117b Rimburg)
|
Werktuig, bestaande uit een houten blok waarin een beitel in schuine stand zodanig is bevestigd, dat het snijvlak ervan aan de onderzijde enigszins uitsteekt. De schaaf wordt gebruikt om hout vlak te maken of om er een bepaalde vorm aan te geven. [N 53, 53; S 30; monogr.]
II-12
|