| 32787 |
schijveneg, vleugeleg |
vleugel[eg]:
vlø̄gǝl[eg] (L329p Roermond)
|
Een schijveneg is eigenlijk geen eg in de oorspronkelijke zin van het woord. Het is een dooreen tractor of door twee paarden getrokken werktuig, dat in wezen bestaat uit een aantal schotelvormige schijven, verdeeld over twee assen die met elkaar een verstelbare stompe hoek vormen. Zie afb. 65. Doordat de schijven schuin staan ten opzichte van de trekrichting, snijden ze met hun randen wringend door de grond. De grond wordt zo losgemaakt en verkruimeld. In dit lemma zijn ook termen opgenomen die verkregen werden door de woordvraag vleugeleg. Dat schijnt een op de schijveneg gelijkend werktuig te zijn, dat in plaats van geheel ronde, sterk gekartelde schijven ("schotels met happen eruit") heeft. Zie afb. 66. Hoe ''eg'' en ''eg'' moeten worden opgevat, is aangegeven in het lemma ''eg''. Voor het variantgedeelte ''wel'' zie men het lemma ''landrol''. [N 11, 72f + h; N 11A, 153 + 169d + h; N J, 10; A 13, 16b; div.; monogr.]
I-2
|
| 21891 |
schikken (wbd) |
delen:
deile (L329p Roermond)
|
met elkaar tot overeenstemming komen bij een erfenis [schevelen, belen] [N 89 (1982)]
III-3-1
|
| 33496 |
schil van een vrucht |
schaal:
sjaal (L329p Roermond),
LDB
sjaal (L329p Roermond),
schil:
WBD-WLD
sjil (L329p Roermond),
vel:
vel (L329p Roermond),
vèlle (L329p Roermond),
WBD-WLD
vél (L329p Roermond)
|
De zachte huid van een vrucht (schil, schel, pel). [N 82 (1981)]
I-7
|
| 30569 |
schilder |
schilder:
šeldǝr (L329p Roermond
[(zelden gebruikt)]
),
verver:
vɛrvǝr (L329p Roermond)
|
Iemand die van schilderen zijn beroep maakt. Bij het 'technisch schilderen', het bedekken van oppervlakten met verf ter conservering en kleurgeving, onderscheidt men de huis-, decoratie- en rijtuigschilder. In L 210 plaatste de huisschilder bij de bouw van een nieuw huis ook de ruiten. [Wi 51; L 44, 21b; N 67, 98a; monogr.]
II-9
|
| 19765 |
schilderij |
schilderij:
šildərie (L329p Roermond, ...
L329p Roermond)
|
schilderij || Schilderij.
III-2-1, III-3-2
|
| 30576 |
schilderskiel |
schilderskiel:
šeldǝrskēl (L329p Roermond)
|
Lange, witte kiel die vroeger tijdens de schilderwerkzaamheden door de schilder werd gedragen. [N 67, 100a; monogr.]
II-9
|
| 25070 |
schilfer |
schilfer:
sjilfer (L329p Roermond, ...
L329p Roermond),
sjilvər (L329p Roermond)
|
een dun, afgebroken of loslatend blaadje van een harde of droge stof, bijv. gezegd van kalk of roest [bluster, vel, schilver] [N 91 (1982)]
III-4-4
|
| 19777 |
schilmes, aardappelmesje |
aardappelenmets:
aerpelemets (L329p Roermond)
|
aardappelmesje
III-2-1
|
| 19532 |
schilmesje, aardappelmesje |
aardappelmets:
éérpelmets (L329p Roermond),
aardappelmetsje:
airpelmetzke (L329p Roermond),
erpelmetske (L329p Roermond, ...
L329p Roermond)
|
mes waarmee aardappelen worden geschild [N 20 (zj)]
III-2-1
|
| 21086 |
schimmel |
schimmel:
šømǝl (L329p Roermond)
|
Paard met een geheel of overheersend witte of grijsachtige vacht. Naarmate de leeftijd vordert, neemt het wit toe; schimmels worden niet geboren, ze ontstaan mettertijd. De vosschimmel is wit met rode of bruinachtige vlekken. [JG 1a, 1b; N 8, 63a en 63b; S 31]
I-9
|