| 17565 |
huid |
huid:
hōēt (Q118p Schaesberg, ...
Q118p Schaesberg)
|
huid [DC 01 (1931)]
III-1-1
|
| 18049 |
huidschilfers |
schilfers:
schilfers op de hoet (Q118p Schaesberg),
schilver (Q118p Schaesberg),
schilvere (Q118p Schaesberg)
|
schilfer [SGV (1914)] || schilfers op de huid [blusters] [N 10 (1961)]
III-1-2
|
| 34618 |
huif van de huifkar |
huif:
hūf (Q118p Schaesberg)
|
Kap van de huifkar. Deze kap wordt over hoepels getrokken, die vooraf op een hooikar gezet worden. [N 17, 10b; S 15; Wi 17; L 27, 32; L 1a-m; monogr]
I-13
|
| 18647 |
huifkar |
huifkar:
hūfkar (Q118p Schaesberg)
|
Benaming voor een hoogkar waarop men een huif gezet heeft, zodat de kar voor personenvervoer gebruikt kon worden (bijv. bij kerk- en marktbezoek). Soms werd de huifkar ook voor vrachtvervoer, bijv. van meel, gebruikt. Zie ook het lemma molenkar in wld II.3. De huif was een linnen doek die over houten hoepels gespannen werd. Deze hoepels werden op hun beurt tegen de zijkanten van de kar bevestigd. Bovendien hing men aan de kar een trede, die het instappen vergemakkelijkte. [N 17, 10a + 15; N G, 51; JG 1a; S 15; L 27, 33; L 1a-m; R 3, 61; monogr.]
I-13
|
| 18876 |
huilen |
grijnen:
griene (Q118p Schaesberg),
⁄t grīēne (Q118p Schaesberg)
|
het huilen, het wenen [grijs] [N 85 (1981)] || zijn verdriet of pijn kenbaar maken door tranen te storten [huilen, beuken, simmen, schrauwen, grijnzen, gringzen] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 19068 |
huilen, schreien |
grijnen:
grienen (Q118p Schaesberg)
|
schreien [SGV (1914)]
III-1-4
|
| 19693 |
huis, woning |
huis:
hoes (Q118p Schaesberg)
|
huis [SGV (1914)]
III-2-1
|
| 19673 |
huishouden |
huishouden:
hoeshauwe (Q118p Schaesberg)
|
huishouden [SGV (1914)]
III-2-1
|
| 24172 |
huismus, mus |
mus:
musj (Q118p Schaesberg),
met sch
musch (Q118p Schaesberg)
|
huismus (14,5 overal bij de mensen door ieder gekend; wijfje geheel bruin [N 09 (1961)] || musch [SGV (1914)]
III-4-1
|
| 19427 |
huisvuil |
rommel:
rommel (Q118p Schaesberg),
rotzooi:
rotzooi (Q118p Schaesberg)
|
Huisvuil (rommel, rotzooi, vuiligheid, vuilnis, vuil, vullis, ruwenis) [N 79 (1979)]
III-2-1
|