| 18072 |
struma |
struma:
sjtruma (Q020p Sittard)
|
Struma: gezwel aan de hals, als gevolg van vergroting van de schildklier (krop, struma, kropziekte). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 30557 |
stucadoor |
pleistenaar:
plēstǝnē̜r (Q020p Sittard),
pleisteraar:
plē.stǝrē̜.r (Q020p Sittard),
stucadoor:
štøkadōr (Q020p Sittard)
|
Arbeider die bepleisteringen op muren en plafonds aanbrengt. De woordtypen 'stucpaffer' en 'pleisterbuil' werden in Q 121 gebruikt voor de stucadoor die de eerste pleisterlaag met grote kracht tegen de muur smeet. Op deze wijze werd de hechting van het materiaal aan de muur bevorderd. [N 30, 3c; monogr.; div.]
II-9
|
| 26613 |
stuifmeel, stofmeel |
molenstof:
[molen]štø̜̜f (Q020p Sittard)
|
Dat gedeelte van het meel dat tijdens het malen verloren gaat en dus in mindering komt van hetgeen de molenaar moet afleveren. Het woordtype stofloon is te verklaren uit het feit dat in Belgisch Limburg de meeste molenaars geen onderscheid maken tussen ɛstofmeelɛ en ɛschepmeelɛ. Meestal worden beide samengeteld zodat één grotere hoeveelheid ontstaat die van het meel mag worden afgehouden. Zie ook de toelichting bij het lemma ɛschepmeelɛ. In Q 204a werd het stuifmeel als veevoer (beestengoed: ɛbīštǝgōtɛ) of als ɛfiltermeelɛ gebruikt. Achter de plaatscodes is, voor zover opgegeven, tussen haakjes vermeld hoeveel stuifmeel per honderd kilo meel in de betreffende plaats wordt berekend. De woorddelen -ømeelŋ en ømolenŋ- zijn fonetisch gedocumenteerd in de lemmata ɛmeelɛ respectievelijk ɛmolenɛ.' [N O, 37g; JG 1a; JG 1b; Jan 269; Coe 251; Grof 290; A 42A, 48 add.; JG 1c add.; JG 2c add.]
II-3
|
| 25138 |
stuifsneeuw |
fijne sneeuw:
feine snee (Q020p Sittard),
fiene schneej (Q020p Sittard),
riezesneeuw:
rieze-sjnee (Q020p Sittard),
stofsneeuw:
staof-sjnee (Q020p Sittard),
stuifsneeuw:
sjtuuf sjnee (Q020p Sittard),
sjtuufschnee (Q020p Sittard),
sjtuufsjnee (Q020p Sittard)
|
fijne stuifsneeuw, poolsneeuw [snipper- snipsneeuw] [N 22 (1963)] || verschillende soorten sneeuw [spuwsneeuw, watersneeuw] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 24932 |
stuifzand |
stuifzand:
sjtuufzandj (Q020p Sittard),
sjtūūfzànjt (Q020p Sittard)
|
stuifzand, zeer fijn zand dat gemakkelijk stuift [vliegzand, stobber] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 22362 |
stuiken |
in een kuiltje stuiken:
maisje sjtùke in ein kuulke (Q020p Sittard),
klitsen:
(huuf) klitsje (Q020p Sittard),
kuiltjescharren:
kuulke sjarre (Q020p Sittard),
kuulkusjarre (Q020p Sittard),
kuulkesjarre, /
kuulkesjarre (Q020p Sittard),
vgl. pag. 203: Spel met knikkers of hazelnoten.
kuulke sjarre (Q020p Sittard),
Zie: kénjersjpeelkes.
kuulkesjarre (Q020p Sittard),
kuiltjeschieten:
kuulke sjeite=knikkeren
kuulke sjeite (Q020p Sittard),
Zie: kénjersjpeelkes.
kuulkesjeite (Q020p Sittard),
kuiltjestollen:
kuulke sjtólle (Q020p Sittard),
kuiltjestuiken:
#NAME?
ky(3)̄lkə sjtøͅkə (Q020p Sittard),
met de hiel wordt een gat gemaakt in de grond en dit met knikkers of centen gevuld. Wat eruit rolt is voor de winnaar.
kuulke stoeke (Q020p Sittard),
stuiken:
Een jongen krijgt van een anderen een aantal knikkers, hij zelf voegt er evenveel bij. met een schok werpt hij deze in een kuiltje. Kom [sic] er een even aantal knikkers buiten het kuiltje terecht, dan heeft hij verloren, en moet alle knikkers aan den anderen jongen afgeven. Is het aantal oneven (ómp) dan zijn ze allen voor hem.
kuulkesjtókke (Q020p Sittard),
vgl. pag. 203: Stuiken, spel met knikkers.
kuulke sjtókke (Q020p Sittard),
kuulke sjtókke veur asseneut (Q020p Sittard),
Zie: kénjersjpeelkes en zoochsjlaon.
kuulkesjtókke (Q020p Sittard)
|
/ [SND (2006)] || [Kuiltje scharren]. || [Kuiltje stuiken]. || benamingen in het knikkerspel [SGV (1914)] || Hoe worden (werden) de verschillende knikkerspelen genoemd? [N R (1968)] || Knikkers in een kuiltje gooien [stoeken, stuiten]. [N 88 (1982)] || Lievelingsspel 1. [SND (2006)] || Spel met knikkers of hazelnoten. || Spel met knikkers. || stuiken [knikkers ~ in een kuiltje] [SGV (1914)] || Stuiken, spel met knikkers. || Wetenswaardigheden. [SND (2006)] || z. toel.
III-3-2
|
| 18061 |
stuipen |
stuipen:
sjtuupe kriege (Q020p Sittard, ...
Q020p Sittard)
|
stuipen: Plotselinge spiersamentrekkingen, vaak samen met bewustloosheid; stuipen (stuipen, gaven, convulsies). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 25376 |
stuiptrekking |
stuipen:
štypǝ (Q020p Sittard)
|
Het onwillekeurig samentrekken der spieren dat optreedt nadat het dier is geschoten en gestoken. [N 28, 16]
II-1
|
| 17642 |
stuitbeen |
sluitbeen:
t sjloetbein (Q020p Sittard),
sluitstuk:
sjloetsjtök (Q020p Sittard),
staartje:
sjtaertje (Q020p Sittard)
|
stuitbeen [gatschenk, stietje, startschroef] [N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 25198 |
stuiven van droog zand of stof |
mouwen:
⁄t mouwt (Q020p Sittard),
stuiven:
sjtei:və (Q020p Sittard),
stuffe (Q020p Sittard),
⁄t begint te sjtuuve (Q020p Sittard),
⁄t sjtuuf (Q020p Sittard),
⁄t stuuft (Q020p Sittard)
|
beginnen te stuiven (er waait droog en fijn zand rond bij winderig weer] [stieven, smoren, mouwen, stobberen, stubbelen] [N 22 (1963)] || stof opjagen, stuiven || stuiven [SGV (1914)]
III-4-4
|