| 22344 |
slee |
slee:
slei (L245b Tienray)
|
Een voertuig op twee evenwijdige metalen of met metaal beslagen ribben dat glijdend wordt voortbewogen over ijs of sneeuw [slee, slet, nar]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 24552 |
sleedoorn |
slee:
slieë (L245b Tienray),
sleen:
Veldeke aangepast struik
slieën (L245b Tienray)
|
De doornachtige heester met langwerpige bladeren en harde blauwe wrange vruchten (sleedoorn, sleepruin, sleien, trekkebek, bels, slendoorn, slien, biels). [N 82 (1981)] || sleedoorn
III-4-3
|
| 24646 |
sleedoorndoorn |
worstenpin:
grbuikt om einden van worst vast te steken
wōrstepin (L245b Tienray)
|
sleedoorn-doorn
III-4-3
|
| 24551 |
sleepruim |
sleen:
Veldeke aangepast
slieën (L245b Tienray)
|
De vrucht van de sleedoorn (snijer, slien, slekerbes, wilde pruim). [N 82 (1981)]
III-4-3
|
| 22345 |
sleeën |
sleen:
sleie (L245b Tienray)
|
Met de ijsslee rijden [narren, sleeën]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 17899 |
slepen |
slepen:
sleipe (L245b Tienray),
slęi̯pǝ (L245b Tienray)
|
De in dit lemma bijeengebrachte termen betreffen het bewerken van de akker met een sleep, om de grond gelijk te trekken, aardkluiten te verbrijzelen of fijn zaad in de grond te werken, alsmede het slepen van weiland, om mestplakken en molshopen te verbreiden en/of gestrooide mest over de grasmat uit te strijken. Hoe de hieronder voorkomende vormen ''eg'' + ''eg'' en ''eggen'' + ''eggen'' verstaan moeten worden, is aangegeven in de lemmata ''eg'' en ''eggen''. [JG 1a + 1b + 1c; N 11, 81 + 85; N 11A, 173c + 180; S 33; L 6, 66; div.; monogr.] || Slepen: iets zo voorttrekken dat het over of langs iets glijdt (slepen, staarten). [N 84 (1981)]
I-2, III-1-2
|
| 19374 |
sleutel |
sleutel:
sleutel (L245b Tienray)
|
Een voorwerp dat dient om deuren die op slot zijn, te openen(sleutel, sleuter, smet) [N 79 (1979)]
III-2-1
|
| 24535 |
sleutelbloem |
koekenbloem:
kōēkebloem (L245b Tienray)
|
primula
III-4-3
|
| 19801 |
sleutelbos |
sleutelbos:
sleutelboes (L245b Tienray)
|
Sleutelbos (afbeelding) [DC 14 (1946)]
III-2-1
|
| 24952 |
slib, rivierbodem |
slib:
slib (L245b Tienray)
|
slib, geheel van de bodembestanddelen die door water worden meegevoerd of zich uit water hebben neergezet, wanneer het nog niet verhard is [slob,blets, blei] [N 81 (1980)]
III-4-4
|