| 22946 |
orgeldraaier add. |
speelman:
Var. spulman.
speulman (L210p Venray),
Zie speulman.
spulman (L210p Venray)
|
[Muzikant met een trekharmonika of viool, die spelend rondtrok en ook op bruiloften de muziek verzorgde.] || Muzikant met een trekharmonika of viool, die spelend rondtrok en ook op bruiloften de muziek verzorgde.
III-3-2
|
| 23389 |
orgelpijpen |
orgelpijpen:
urgelpiepe (L210p Venray, ...
L210p Venray),
øͅrgəlpiep (L210p Venray),
øͅrgəlpīp (L210p Venray)
|
De pijpen van het orgel [örgelpiepe, orrejelspiefe?]. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
| 23572 |
orgeltrapper |
orgeltrapper:
orgeltrapper (L210p Venray)
|
De orgeltrapper, orgeltreder, die al pompend of tredend de blaasbalg van het orgel met lucht vulde [örgeltrèèjer, balketrèëner, herrejotswinkmecher?]. [N 96B (1989)]
III-3-3
|
| 34053 |
os |
os:
øs (L210p Venray),
ǫs (L210p Venray)
|
Gesneden mannelijk rund [N 3A, 19; JG 1a, 1b; A 3, 37; A 4, 12; L 4, 37; L 20, 12; Wi 16; monogr.]
I-11
|
| 24460 |
otter |
otter:
otter (L210p Venray)
|
otter [DC 07 (1939)]
III-4-2
|
| 20318 |
oud, bejaard |
bejaard:
bejoard (L210p Venray),
hoogbejaard:
hoeëgbejäörd (L210p Venray),
oud:
âld (L210p Venray)
|
bejaard [SGV (1914)] || hoogbejaard || oud (bn), op leeftijd
III-2-2
|
| 33763 |
oud, versleten paard |
knol:
knǫl (L210p Venray),
knook:
knǭk (L210p Venray)
|
Zie ook het lemma ''benamingen voor het paard naar de leeftijd'' (2.4.1), sub F. [JG, 1b; A 45, 28a; L 5, 36; L 36, 82; N 8, 20, 62f en 62g; monogr.]
I-9
|
| 21916 |
oude duif |
oude duif:
n’alde dōēf (L210p Venray)
|
een duif van 2 of 3 jaar? [N 93 (1983)]
III-3-2
|
| 28503 |
oude koningin |
oma trui:
ōma tryj (L210p Venray),
oude moer:
aldǝ mūr (L210p Venray)
|
Oude, afgeleefde moer. Van deze moer raakt het zaadblaasje uitgeput of is het versleten. Zij gaat dan darrenbroed leggen, hetgeen niet getolereerd wordt door het volk. Praktisch zeker zal ze door de werkbijen naar buiten worden gedreven en zal ze door haar opvolgster met de angel gedood worden. [N 63, 63c; N 63, 63b]
II-6
|
| 20320 |
oude man |
knikker:
knikker (L210p Venray),
oud mannetje:
âld menneke (L210p Venray),
oud mens:
enne âlde meens (L210p Venray),
oude guil:
oorspr.: voor afgeleefd paard, oude knol; cf. VD D.-N. s.v. "Gaul"= knol; cf. Weijnen Etym. Wb. p. 65, s.v. "guil, goele"= versleten paard
âlde guūl (L210p Venray),
oude kerel:
âlde kel (L210p Venray),
oude mens:
ène ālde minsch (L210p Venray),
oude sok:
alde zok (L210p Venray)
|
iemand van oudere leeftijd ( oude man, oude vrouw, oude van dagen) [N 102 (1998)] || oude [een ~ man] [SGV (1914)] || oude man || oude man (ironisch) || oude man [ouken, ouderling, oude paai, peke, pee, knar] [N 86 (1981)]
III-2-2, III-3-1
|