| 33856 |
strompelend lopen bij het aantrekken |
strobbelen:
strǫbǝlǝ (L289p Weert)
|
[N 8, 62k, 73, 79 en 80]
I-9
|
| 24636 |
stronk van de knotwilg |
boks:
boks (L289p Weert),
(o = dof)
boks (L289p Weert),
stronk:
stronk (L289p Weert),
tronk:
± WLD
troonk (L289p Weert)
|
afgekapt onderstuk vd knotwilg [DC 13 (1945)] || het korte onderstuk van de knotwilg, dat blijft staan als de wilg vlak boven de grond wordt afgekapt [DC 13 (1945)] || Het korte onderstuk van een wilg wanneer de takken vlak boven de grond worden afgekapt. [N 82 (1981)]
III-4-3
|
| 24852 |
stronk van een struik |
aardstronk:
de éérd stro‧nk (L289p Weert),
wortelenbos:
wortelebos (L289p Weert)
|
wortelklomp van een struik [N 27 (1965)]
III-4-3
|
| 33715 |
stronk, boomstronk |
boks:
boks (L289p Weert),
puist:
pust (L289p Weert),
soets:
sūts (L289p Weert),
stronk:
stroŋk (L289p Weert)
|
Wat blijft staan, de stomp met wortels, als een boom omgehakt is. [N 27, 8a; R 3, 2; Wi 11; L 7, 59; L B2, 343; Vld.; monogr.]
I-8
|
| 33591 |
stronk, stengel van koolplanten |
moesstrobbel:
moosstróbbel (L289p Weert),
stronk:
strunk (L289p Weert),
± WLD
stro‧nk (L289p Weert)
|
Het onderste en binnenste harde gedeelte van een koolplant waaruit de bladeren spruiten (stronk, stam). [N 82 (1981)] || koolstengels die op het veld blijven staan [N Q (1966)] || koolstronk
I-7
|
| 18106 |
strontje |
war:
wer (L289p Weert),
wVr (L289p Weert),
wegescheet:
weegescheet (L289p Weert)
|
Zweertje op het ooglid (paddescheet, paddeschijter, kween, griet, wegescheet, padoog, schietvlek). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 24384 |
strontvlieg |
strontvlieg:
strôntvleeg (L289p Weert)
|
strontvlieg: Kent u in uw dialect een woord om een soort van okergele vlieg aan te duiden die op uitwerpselen zit? [N100 (1997)]
III-4-2
|
| 32628 |
strooibak voor kunstmest |
zaaibak:
[zaaibak] (L289p Weert),
zaaikorf:
[zaaikorf] (L289p Weert),
zaaischolk:
[zaaischolk] (L289p Weert)
|
De bak waarin de met de hand te strooien kunstmest voort gedragen wordt, is heel vaak dezelfde bak die gebruikt wordt om graan te zaaien. Waar dit het geval is, zijn de betreffende woorden (zaaibak, -korf, -mand, -kerp, -kaar, zaadbak, -korf, -kaar), waarvan men de dialectvarianten aantreft in het lemma zaaikorf, hier slechts in de woordtypevorm opgenomen. Daarnaast zijn er benamingen die duidelijk alleen van toepassing zijn op de kunstmeststrooibak. Om de kunstmest te verspreiden werd er ook wel gebruik gemaakt van een oude emmer. Dit was het geval bij erg kleine bedrijven, bij de bemesting van kleine percelen (ook de tuin), bij kleine hoeveelheden kunstmest (zeker in het begin van de kunstmestperiode, ook als er guano gestrooid werd), of als de boer geen zaaibak had. Men kan zich voor het strooien van kunstmest ook bedienen van de ter plaatse gebruikelijke voorschoot voor het zaaien van granen. Daarom worden benamingen als zaaikleed, -slob, -scholk, scholk en voorschoot veelal slechts als type vermeld. De dialectvarianten daarvan vindt men in het lemma zaaikleed. [JG 1a + 1b add.; N 15A, 3 + 4; N 18, 109 + 110 add.; N P, 19 add.]
I-1
|
| 25574 |
strooien |
strouwen:
strǭu̯ǝ (L289p Weert)
|
Hooi of stro onder het vee spreiden. [S 36; L 7, 61b; R(s]
I-11
|
| 30516 |
strooien dak |
strooien dak:
strūǝjǝ dāk (L289p Weert),
strǫjǝ dak (L289p Weert)
|
Dak dat met stro gedekt is. Zie ook de lemmata 'Gedreven dak' en 'Gespreid dak'. [S 36; monogr.; Vld.]
II-9
|