| 21299 |
bezoek |
bezoek:
bezūūk (L213p Well)
|
bezoek [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 17996 |
bibberen |
bibbelen:
bibbele (L213p Well)
|
bibberen, bibberen [SGV (1914)]
III-1-2
|
| 23200 |
bidden |
beden:
met lengteteken op de a
bäje (L213p Well)
|
bidden [SGV (1914)]
III-3-3
|
| 23201 |
biechten (gaan) |
biechten (gaan):
biechte (L213p Well)
|
biechten [SGV (1914)]
III-3-3
|
| 21270 |
bieden |
bieden:
bieje (L213p Well),
bijə (L213p Well)
|
bieden [RND], [SGV (1914)]
III-3-1
|
| 20830 |
bier |
bier:
bier (L213p Well),
bīēr (L213p Well)
|
bier [RND], [SGV (1914)]
III-2-3
|
| 34238 |
biestmelk |
biest:
bist (L213p Well)
|
De eerste melk van de koe, nadat ze gekalfd heeft. [L 32, 100; JG 1a, 1b; S 3; A 7, 18; monogr.]
I-11
|
| 33249 |
bietenloof, bladerkroon |
bladgroen:
blatgrȳn (L213p Well),
groen:
grȳn (L213p Well)
|
De bladeren van de bietenplant. [N 12, 46; L 30, 34b; monogr.; add. uit N 12, 48]
I-5
|
| 28399 |
bij |
bij/bie:
bej (L213p Well)
|
De gewone honingbij. Het lichaam van de bij bestaat uit drie delen: 1) de kop of het voorlijf met de voelhorens, de ogen, de tong en de kaken, 2) de borstkas met de poten en de vleugels, 3) het achterlijf waarin twee magen zitten, de honingmaag en de spijsmaag. In het uiteinde van het achterlijf zit de angel die de bij als wapen gebruikt. De bij leeft uitsluitend in en met een gemeenschap of volk. Men onderscheidt drie verschillende verschijningsvormen: koninginnen, darren en werkbijen. De bij zuigt nectar uit bloemen en maakt er honing van. Binnen dit lemma is gekozen voor het woordtype bij/bie, omdat het niet steeds duidelijk is of de dialectvarianten door één van beide c.q. welke dialectvarianten door de een en welke door de ander vertegenwoordigd worden. Bij de overige lemmata in deze aflevering worden de hier bedoelde dialectvarianten, voorkomend als simplex zowel als in samenstellingen, verantwoord door middel van het woordtype (-)bij(-). [N 63, 12a; N 63, 12b; N 63, 12c; JG 1a + 1b; JG 2b-5, 1a; JG 2c; L 1a-m; S 3; N 63, 62a; Ge 37,1; A 9,1; monogr.]
II-6
|
| 28409 |
bijenhal |
bijenhut:
bejǝhøt (L213p Well),
bejǝnhøt (L213p Well)
|
Gebouw waarin korven of kasten geplaatst worden als beschutting tegen regen en wind. In de loop van de tijden zijn er verschillende vormen geweest van een bijenstand of bijenhal. De vorm hing af van het al of niet voorhanden zijn van een natuurlijke beschutting en het materiaal dat de natuur in de omgeving ter beschikking stelde. Gewoonlijk is de bijenstand een rechthoekig bouwsel met een open zijde die meestal in zuidoostelijke richting is geplaatst. Verder zijn er een achterwand, zijwanden, een bodemplank en dak plus afdak. Beschutting en zonlicht zijn belangrijk voor een bijenstand. Voor korven en kasten met achterbehandeling heeft de stal of stand de nodige voordelen. Voor de moderne kasten met bovenbehandeling is een stal niet meer nodig. Deze kasten worden vrij opgesteld. [N 63, 11a; N 63, 2a; N 63, 2; JG 1b + 2c; JG 2b-5; L 1a-m; S 3; R 3, 41; Ge 37, 150; A 9, 5; monogr.]
II-6
|