| 29635 |
paard |
paard:
pērt (L354p Wijchmaal),
pē̜rt (L354p Wijchmaal)
|
[JG 1a, 1b; A 3, 4; A 11, 4; L 4, 4; L 5, 27c; L 22, 21; L 23, 1b; Gwn 5, 9a; R -s-; S 27; S 49; RND 60, 74; Wi 6, 17; monogr.; add. uit N 18]
I-9
|
| 24859 |
paardebloem |
ganzetong:
gāzǝtoŋ (L354p Wijchmaal),
koekkruid:
kukkrau̯t (L354p Wijchmaal),
koekruid:
koekkraud (L354p Wijchmaal),
-
koekkruid (L354p Wijchmaal),
pisbloem:
pisbloem (L354p Wijchmaal),
pisblum (L354p Wijchmaal),
-
pis(se)bloem (L354p Wijchmaal)
|
paardebloem [ZND 15 (1930)] || Taraxacum officinale Wiggers s.s. Van het geslacht paardebloem worden alleen al in Nederland ruim 200 microsoorten onderscheiden. De soort waar het hier om gaat is de gewone paardebloem. Het is een zeer algemeen voorkomend onkruid, tot ca 20 cm hoog, in wei- en hooilanden, in bermen maar ook op akkers. In vrijwel alle delen van de plant, maar vooral in de stengel, komt een bittersmakend wit melksap voor, vandaar de typen met zoer- "zuur", (-)gal en melk. Als dit sap met de huid in aanraking komt, laat het een bruine vlek achter, die moeilijk te verwijderen is. Boven de penwortel, die vooral in zandige bodem zeer diep kan zijn, draagt de plant een rozet van dicht bij elkaar staande ingesneden bladeren. De plant bloeit vrijwel het gehele jaar, van eind maart tot augustus. De bloemkleur is geel, bij sommige ondersoorten ook oranjegeel, lichtgeel of strokleurig. Na de bloei vormt zich de zogenaamde pluisbol, wel aangeduid als lampje. Vooral de bladeren worden gegeten door konijnen en door weidend vee mits de concentratie niet al te groot is. De onder zand, bijv. molshopen, bleekgeel gebleven bladeren worden ook als sla door mensen gegeten, vandaar molsla en andere typen met -sla. In grotere hoeveelheden bevordert deze konsumptie het bedplassen, vandaar de typen met pis- en zeik-. De bladeren worden ook wel gebruikt bij de bereiding van een bepaald soort koeken; zie de typen met (-)koek. Kinderen vlechten de stelen tot kettingen, vandaar de typen met keten- en ketting-. In tegenstelling tot de gebruikelijke ordening volgens het tweede element zijn de varianten van de typen paardebloem en paardsbloem geordend naar het vocalisme van het element paard-. Het type cichorei(-) is door de medewerkers vaak genoteerd als suikerij(-) en beschouwd als een nieuw type. Hier is het als een variant van cichorei opgenomen, zonder eigen type-vorm. De typen ganzetong en verbasterd gauwstom of goudstang komen doorgaans in het meervoud voor. Voor de spookopgave ɛbękrēm (bek-riem)ɛ in Q 101, zie Brok 1991, 170; en verder Pauwels 1933 en Stroop 1969. [A 13, 15; L 5, 39; L 15, 13; S 27; R 3, 94; monogr.]
I-5, III-4-3
|
| 33991 |
paardedeken onder het zadel |
onderzadel:
ǫ.ndǝrzā.l (L354p Wijchmaal)
|
Deken die onder het zadel wordt gelegd om de rug van het paard te beschermen. Uit een aantal opgaven blijkt dat daarvoor ook andere materialen zoals kussens, vilt of (plastic) zakken gebruikt worden. Vergelijk ook lemma Onderzadel. [JG 1a, 1b]
I-10
|
| 29636 |
paardetuig |
paardsgetuig:
pęrs˲gǝtø̜y.x (L354p Wijchmaal)
|
De naam voor het paardetuig in het algemeen. [JG 1a, 1b; N 13, 80; monogr.]
I-10
|
| 21261 |
pad, paadje |
pad, paadje:
paod (L354p Wijchmaal),
pèke (L354p Wijchmaal)
|
Steeg (smal straatje). [ZND 07 (1924)]
III-3-1
|
| 24534 |
paddestoel (alg.) |
paddestoel:
eetbare --; gecombineerd met ZND 5 040
paddestoel (L354p Wijchmaal),
padestoel (L354p Wijchmaal)
|
paddestoel [ZND 15 (1930)]
III-4-3
|
| 17874 |
pak slaag |
hoop slaag:
ine hōēp slèg (L354p Wijchmaal)
|
een pak slaag [ZND 06 (1924)]
III-1-2
|
| 24489 |
palmboompje |
palmboompje:
verzamelfiche ZND 15, 015 van Har, + ZND 5, 041
palmbeumke (L354p Wijchmaal),
palmbos:
verzamelfiche ZND 15, 015 van Har, + ZND 5, 041
palmbos (L354p Wijchmaal),
palmbosje:
verzamelfiche ZND 15, 015 van Har, + ZND 5, 041
palmböschke (L354p Wijchmaal)
|
palmboompje [ZND 15 (1930)]
III-4-3
|
| 32736 |
pand, bed |
bed:
bęt (L354p Wijchmaal
[(zes voren)]
),
de volgende opgaven zijn meervoud
będǝ(n) (L354p Wijchmaal),
pand:
pãǝn (L354p Wijchmaal
[(vijftien voren - ook tien tot twaalf m)]
)
|
Een pand of bed is een deel van een (meest erg lange) akker of een smal stuk land tussen twee evenwijdige greppels. Vergelijk het lemma In Panden Ploegen. Panden zijn doorgaans kleiner van oppervlakte dan gewone percelen op drogere grond. Men onderscheidt soms brede en smalle akkerdelen. Waar de brede stukken panden heten, worden de smalle stukken bedden genoemd. Het omgekeerde is ook mogelijk. Met perken bedoelt men de brede stukken. Hieronder is van deze afzonderlijk te ploegen akkerdelen - voor zover mogelijk - de breedte in voren of meters vermeld. Omdat een akker meerdere panden of bedden omvat, zijn ook de verstrekte meervoudsvormen opgenomen. [N 11, 53a + b; N 11A, 122 add.; N 11A, 130 a + c; JG 1a + 1b + 1c + 2c; A 44, 21e]
I-1
|
| 21950 |
paren van de duiven |
paren:
pā.rə (L354p Wijchmaal)
|
Paren [van de duiven]. [Goossens 1b (1960)]
III-3-2
|