| 17776 |
hiel |
hak:
hàk (Q201p Wijlre, ...
Q201p Wijlre)
|
hak (hiel) [DC 01 (1931)]
III-1-1
|
| 20329 |
hij aardt naar zijn vader |
hij aardt naar de oude:
cf. "Groene boekje"s.v. "ouwe (de)
hè aat nao dɛr awwe (Q201p Wijlre),
hij aardt naar de pap:
hè aat nao dɛr pap (Q201p Wijlre),
hij aardt naar zijn oude:
hè aat nò zeene àwe (Q201p Wijlre),
hij aardt naar zijn pa:
hè aat nò zeene baa (Q201p Wijlre),
hij aardt naar zijn vader:
hè aat nò zeene vadder (Q201p Wijlre)
|
naar zijn vader aarden; hij aardt naar zijn vader [DC 02 (1932)]
III-2-2
|
| 18012 |
hijgen |
piepen:
piepe (Q201p Wijlre)
|
Hijgen: zwaar, hoorbaar ademen (hijgen, snakken). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 20481 |
hijgen naar adem, reutelen |
rochelen:
roggele (Q201p Wijlre)
|
hijgen naar adem, gezegd van een stervende [reutelen] [N 86 (1981)]
III-2-2
|
| 22777 |
hinkelblokje |
hinkelblokje:
een hout blokje of een stukje leer, ook wel een steen
hinkelblöksj-kə (Q201p Wijlre),
platte steen of plat blokje
hinkelblökske (Q201p Wijlre),
hinkelsteentje:
platte steen of plat blokje
hinkelstentje (Q201p Wijlre)
|
hinkelblokje [VC 10]
III-3-2
|
| 22774 |
hinkelen |
hinken:
hinken (Q201p Wijlre, ...
Q201p Wijlre)
|
hinkelspel [VC 10]
III-3-2
|
| 17955 |
hinken |
hinken:
hinke (Q201p Wijlre)
|
Hinken: op één been voortspringen (hinken, hinkelen, hompen). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 18191 |
hoed (alg.) |
hoed:
ho.t (Q201p Wijlre)
|
hoed [RND]
III-1-3
|
| 34212 |
hoeden van koeien |
hoeden:
højǝ (Q201p Wijlre),
hø̄jǝ (Q201p Wijlre)
|
[N 3A, 12a; N M, 2; JG 1a, 1b; A 48, 18c; L 1a-m; L 27, 5; S 14; Wi 39; R; monogr.]
I-11
|
| 33804 |
hoef |
hoef:
hǫu̯f (Q201p Wijlre)
|
Zie afbeelding 2.26. [JG 1a, 1b; L 1, a-m; L 27, 6; N 8, 32.8 en 32.17; S 14]
I-9
|