| 34011 |
met staande kar varen |
bet de staande kar:
bę dǝ støndǝ kɛ̄ǝr (Q079a Wintershoven
[(met twee of drie karren)]
)
|
Met één paard en twee of drie karren rijden. Als men met twee karren rijdt, haalt het paard met de ene kar een lading bij, terwijl de tweede kar ontladen wordt. Als men met drie karren rijdt, is men, terwijl het paard met een eerste kar onderweg is, op de ene plaats een tweede kar aan het laden en op de andere een derde aan het ontladen. [JG 1a, 1b]
I-10
|
| 25101 |
met tussenpozen regenen |
buitje:
bøͅykə (Q079a Wintershoven)
|
regenen bij tussenpozen [buien, sjoelen] [N 22 (1963)]
III-4-4
|
| 32803 |
met vollen eggen |
bet halve vollen [eggen]:
bę halǝf ˲vǫlǝ (Q079a Wintershoven),
bet vollen [eggen]:
bę vǫlǝ (Q079a Wintershoven)
|
Manier van eggen waarbij men na het keren de volgende egbaan niet meteen bij de vorige laat aansluiten. Men laat tussen de baan die op de heenweg geëgd werd, en de baan die men op de terugweg trekt, telkens een strook ongeëgd liggen. Die strook kan in breedte variëren. Op de volgende heenweg wordt die strook of een deel daarvan "vol" geëgd. Op de volgende terugweg laat men dan weer een strook onbewerkt. Men kan telkens één "vol" laten liggen, maar ook twee of meer; zie de afb. 74, 75 en 76. Er wordt a.h.w. in spiraalachtige ronden geëgd. Dit doet men vooral om op de einden van de akker ruimer en sneller te kunnen draaien. Het paard hoeft dan minder stappen te zetten en de eg hoeft daarbij niet omgelegd of omgetrokken te worden. Voor het werkwoordelijk deel van de meeste termen en de weglating daarvan bij de varianten zie men de toelichting op het lemma ''eggen''.' [JG 1a + 1b + 1c + 2c; N 11, 83; N 11A, 176b; monogr.]
I-2
|
| 34369 |
metalen scheplepel |
scheppan:
šøpan (Q079a Wintershoven)
|
Lepel van metaal om varkensvoer mee op te scheppen. [N 18, 132; monogr.]
I-12
|
| 18379 |
metalen uiteinde van een schoenveter |
tipje:
typkə (Q079a Wintershoven)
|
metalen uiteinde van een schoenveter [malie] [N 24 (1964)]
III-1-3
|
| 20123 |
miauwen |
keken:
kiɛ.kə (Q079a Wintershoven)
|
miauwen [Goossens 1b (1960)]
III-2-1
|
| 33785 |
middendeel van het paard |
pens:
pɛ̄.ns (Q079a Wintershoven)
|
De middel- of middenhand van het paard, in tegenstelling met ''voorste deel van het paard tot achter de voorbenen'' (3.1.3) en ''achterhand van het paard'' (3.3.14). [JG 1a, 1b; N 8, 12]
I-9
|
| 31586 |
middennaafbanden |
dombanden:
dǫmbɛ̄n (Q079a Wintershoven)
|
De ijzeren banden om het brede gedeelte van de naaf, aan weerszijden van de spaken. Zie ook afb. 214 en de lemmata ɛmuilbandɛ en ɛachternaafbandɛ.' [N G, 43e; N 17, 60; JG 1a; JG 1b; L 39, 22 add.; monogr.; div.]
II-11
|
| 24352 |
mier |
moemet:
mumɛi̯t (Q079a Wintershoven)
|
mier [zeikdemp(el), -lem, -meik, -diem, -worm, -mier, moer-, muurzeiker, aomzeiksel, aomezeik] [N 26 (1964)]
III-4-2
|
| 24423 |
mierenei |
moemettenei:
mumɛi̯tənɛi̯ (Q079a Wintershoven)
|
mierenei [zeekmoejerseike] [N 26 (1964)]
III-4-2
|