e-WLD begrippen 

 
 
Filteren...

Overzicht

Gevonden: 1

BegripTrefwoord: dialectopgave (plaats)Omschrijving
vechten knokken: knokkən (Urmond), knoͅkən (Kerkrade), Omschr. maakte of brachte de heele wèèreld ongerein.  knukə (Roermond), vechten: fae.xtə (Alken, ... ), fae.xtən (Beverst), fae.əxtə (Achel), fae:xtn (Diepenbeek), fae:xtə (Rukkelingen-Loon, ... ), faextə (As, ... ), fixtn (Tessenderlo), fixtə (Kerkhoven), fâê.xtə (Lauw), fâêxtə (Helden/Everlo), fɛ.ṣtə (Vaals), fɛ.xtə (Bilzen, ... ), fɛ:xtə (America, ... ), fɛxtn (Houthalen, ... ), fɛxtṇ (Helchteren, ... ), fɛxtə (Amby, ... ), fɛxtən (Urmond), fɛ͂.xtn (Lommel), fɛ͂:xtə (Ottersum), fɛ͂xtə (Stevensvennen), v"xtə (Herk-de-Stad), v(tm)xtə (Tongeren), va:xtn (Rijkhoven), vae:xtn (Hoeselt), vae:xtə (Eigenbilzen, ... ), vaextə (Bree), vechte (Beek, ... ), vechten (Eigenbilzen, ... ), vechtə (Kapel-in-t-Zand, ... ), vechtən (Urmond), vegtə (Hulsberg, ... ), vextə (Meldert), vextən (Helchteren, ... ), vēXtə (Heers), vēͅxta (Tongeren), vēͅXtə (Bilzen, ... ), vēͅxtə (Tongeren), vĕxtən (Eksel), veͅ.xtə (Eys), veͅxtə (Beverlo), veͅXtə (Beverst, ... ), veͅxtə (Lanklaar, ... ), veͅxtə(n) (Koersel), veͅxtən (Kwaadmechelen), veͅx⁄ən (Kwaadmechelen), vèchte (As, ... ), vèchtə (Loksbergen, ... ), vègtə (Montfort, ... ), vèèchtə (Gennep, ... ), vêchte (Hoeselt), vêgte (Meijel), vøXtə (Veulen), vɛxtə (Borlo, ... ), ze z(ai)(ə)n wir an ⁄t v(ai)chtə (Gutshoven), ze zen wiral an ⁄t vechten (Hoepertingen), ze zien wier aon ⁄t vechten (Mopertingen), ze zèen weer aan ⁄t vechten (Gruitrode), [zn.?, RK]  vechten (Jeuk, ... ), Of: op stelten.  fɛ.xtə (Merselo), vgl. Maastricht Wb. (pag. 450): vechten, vechte. Het woord is niet zeer gebr. (gwl. zich kloppe, roemele, beurstele enz.) en komt meestal refl. voor: ze höbbe zich gevech.  faextə (Maastricht), vechte (Maastricht, ... ), vegtə (Maastricht), vèèchtə (Maastricht), Volt. deelw. gevu.chte.  fɛ.xtə (Schulen), zich borstelen: (zich) busjtele (Klimmen), vgl. Maastricht Wb. (pag. 450): vechten, vechte. Het woord is niet zeer gebr. (gwl. zich kloppe, roemele, beurstele enz.) en komt meestal refl. voor: ze höbbe zich gevech.  zich beurstele (Maastricht), zich houwen: houwe (Eys, ... ), houwen (Born), howə (Sint-Pieters-Voeren), hŏŭwu (Brunssum), hâowe (Swalmen), hòwwə (Heerlen), hówwə (Epen), səx huwə (Kelmis), ze.x h‧oͅu̯ə (Eys), zich hauwe (Maasbree, ... ), zich hauwə (Oirsbeek), zich hoawe (Noorbeek, ... ), zich houwe (Waubach, ... ), zich houwə (Heel, ... ), zich hoûwe (Gronsveld), zich hu.wə (s-Gravenvoeren), zich hòwwə (Brunssum), zix ho.wə (Gemmenich), zix huwə (Henri-Chapelle), zəx huwə (Montzen), z⁄ch houwe (Caberg), (Fr. "se battre").  zich howwe (Mheer), Dèè kèèël magkde dat ganse wèèreld zich houwde.  six ho.uwdə (Nuth/Aalbeek), Of: magde alles anein / piëlen mares.  hu.uwə (Beringe), Se battre.  zich howə (Moelingen), zich kempen: kempe (Schinnen), kempen (Heythuysen), kèmpə (Schinnen), kémpe (Schaesberg), zich kempe (Gulpen), (ne kemphaan).  kempe (Lutterade), zich kloppen: kluppe (Kerkrade), zich klöppə (Amstenrade), zix klobdə (Walhorn), zix klopə (Lontzen), zix klupə (Henri-Chapelle), zəx klupə (Montzen), z⁄ch kloppe (Caberg), vgl. L. van der Heyden (1927), pag. 58: zich kloppe, vechten.  zich kloppe (Sittard), vgl. Maastricht Wb. (pag. 450): vechten, vechte. Het woord is niet zeer gebr. (gwl. zich kloppe, roemele, beurstele enz.) en komt meestal refl. voor: ze höbbe zich gevech.  kloppe (Maastricht), zich kloppe (Maastricht), ziech kloppe (Maastricht), zig kloppə (Maastricht), zich knobbelen: ziech knebbele (Maastricht), zich priegelen: zich prūūgələ (Nieuwenhagen), zich rechten: zich rechte (Maastricht), zich rommelen: vgl. Maastricht Wb. (pag. 450): vechten, vechte. Het woord is niet zeer gebr. (gwl. zich kloppe, roemele, beurstele enz.) en komt meestal refl. voor: ze höbbe zich gevech.  zich roemele (Maastricht), zich slaan: sjlaoə (Heerlen), ṣlu.ə (Welkenraedt), zich sjlao (Merkelbeek), zich sjlāōn (Heel), zich taggen: Dèè kèèël dee nigz anges aes sich tage.  six tagə (Susteren), WNT: taggen, Mnl. taggen, plagen, tergen. Krakeelen, twisten.  takke (Weert), zich tokken: toeke (Heerlerbaan/Kaumer), zig toekə (Maastricht), zich tuitelen: (zich) teutele (Klimmen), zich vonkelen: ziech vunkele (Caberg) de strijd tusseen twee of meer volken, vorsten of staten [oorlog, krijg] [N 90 (1982)] || Hij deed geheel de wereld vechten. [RND] || ruzie maken [kakelen, puken] [N 85 (1981)] || ruzie maken en daarbij gebruik maken van handen, armen en benen [kempen, kebberen, vechten] [N 85 (1981)] || vechten [ZND A1 (1940sq)] || Ze zijn weer aan het kibbelen, twisten. [ZND 36 (1941)] III-3-1