| 33172 |
pootgoed, pootaardappelen |
plantaardappelen:
plānt[aardappelen] (P120p Alken)
|
Mooie aardappelen worden apart gehouden om in het volgend seizoen gepoot te worden, als pootaardappelen. Pootaardappelen mogen niet te groot en niet te klein zijnen er mogen veel ogen in zitten. Ze worden op een koele plaats, in de kelder, bewaard. Voor de fonetische documentatie van de woordtypen voor aardappel, zie het lemma Aardappel. [N M, 15; JG 1a; L 40, 55; monogr.; add. uit N M, 22]
I-5
|
| 22806 |
pop |
pop:
poeəp (P120p Alken)
|
Een pop. [ZND 40 (1942)]
III-3-2
|
| 22660 |
poppenspel |
poppenkast:
poepekas (P120p Alken)
|
de voorstelling waarin de rollen niet gespeeld worden door mensen maar door marionetten [poesjenellespel] [N 112 (2006)]
III-3-2
|
| 21481 |
portemonnee, beurs |
portemonnee (<fr.):
nə liərə portəmənee (P120p Alken)
|
Een lederen portemonnaie. [ZND 37 (1941)]
III-3-1
|
| 22807 |
portret, foto |
portret (<fr.):
poͅrtraet (P120p Alken)
|
Portret. [ZND 40 (1942)]
III-3-2
|
| 21203 |
postbode |
facteur (fr.):
faktøͅyr (P120p Alken)
|
postbode [RND]
III-3-1
|
| 33573 |
postelein |
porselein:
perselein (P120p Alken, ...
P120p Alken),
postelein:
posselein (P120p Alken, ...
P120p Alken),
poͅslēͅə.n (P120p Alken),
pôsəlêin (P120p Alken, ...
P120p Alken)
|
[Goossens 1b (1960)]postelein [ZND 05 (1924)], [ZND 15 (1930)]
I-7
|
| 33171 |
poten |
planten:
plā.ntǝ (P120p Alken),
poten:
pǫu̯tǝ (P120p Alken)
|
De kleine steuntjes die zich aan de onderkant van de berries bevinden en waarop het draagvlak van de kruiwagen kan rusten. [N 18, 99, add; JG 1a; JG 1b] || In dit lemma staan de algemene benamingen voor het planten van de pootaardappelen bijeen. [N 12, 10; N 15, 1b en 1c; JG 1a, 1b, 1c, 2c; A 20, 1a; A 23, 17d.I; Lu 1, 17d.I; Wi 43; monogr.; add. uit N 12, 15; N M, 18a en 18b]
I-13, I-5
|
| 25413 |
poten verwijderen |
afsnijden:
afsnijden (P120p Alken)
|
Als de poten zijn afgehuid, verwijdert men ze in het eerste gewricht (gerekend vanaf de hoef). De poten worden van het lijf gesneden, gekapt of gezaagd. [N 28, 48; monogr.]
II-1
|
| 33350 |
potstal |
potstal:
pǫt[stal] (P120p Alken)
|
Een potstal is een ouderwetse stal, met als voornaamste functie het winnen van mest. De bodem is niet geplaveid; de koeien staan direct op de grond en de mest. Omwille van de mest stonden de koeien vroeger het hele jaar op stal, later alleen in de winter. Het vee stond in twee rijen, vastgebonden aan de stalpalen. Over de mest heen werd strooisel gespreid en zo kwamen de koeien steeds hoger te staan, tot de potstal "vol" was. De mest in de potstal werd regelmatig verplaatst, maar de potstal werd slechts één of twee keer per jaar uitgemest. De potstal verdween om hygiënische redenen. In armoedige streken, zoals in de Kempen, waar men grote behoefte aan mest had, is de potstal het langst blijven bestaan, totdat de kunstmest opkwam. Waar de potstal niet bekend is geweest, heeft men er vaak wel een woord voor, dat men van elders kent. Waar de potstal vroeger de gewone stal was, werd hij gewoon "stal" of "koestal" genoemd. Zie voor de fonetische documentatie van het woorddeel (stal) het lemma "stal" (2.1.2). Zie afbeelding 7. [N 5A, 49a; N 4, 65; JG 1a en 1b; monogr.]
I-6
|