20325 |
dood (zn.) |
dood:
dōēd (L417p As),
end:
⁄t èn (L417p As)
|
de toestand die intreedt bij het eindigen van het leven [dood, overlijden, versterf, verscheiden, einde] [N 86 (1981)]
III-2-2
|
21154 |
doodlopende weg |
doodlopende weg:
dōēdlòwpende wéég (L417p As)
|
een doodlopende weg (cul-de-sac, keerweg) [N 90 (1982)]
III-3-1
|
20432 |
doodskist |
doodskist:
duudskist (L417p As, ...
L417p As)
|
de doodskist [N 96D (1989)] || De doodskist. [N 96D (1989)]
III-2-2, III-3-3
|
23469 |
doodsklok |
doodsklok:
dy(3)̄dskloͅk (L417p As)
|
De klok die geluid wordt na het overlijden en/of bij de begrafenis van iemand [dôdsklok, dódsklok, dödsklok, doeëdsklok?]. [N 96A (1989)]
III-3-3
|
23958 |
doodzonde |
doodzonde:
duudzoende (L417p As)
|
Doodzonde, dodelijke zonde [doeëdzund]. [N 96D (1989)]
III-3-3
|
17787 |
doof |
doof:
douf (L417p As, ...
L417p As)
|
doof [ZND 01 (1922)], [ZND m]
III-1-1
|
19590 |
doofpot |
amertenpot:
Bij het ichtere rookten de mannen hun pijp bij het haardvuur en de vrouwen hadden bij het breien de oamertepot tussen de voeten
oamertepot (L417p As),
hoeielpot:
Dus een beenverwarmer
hûjelpot (L417p As)
|
een aarden pot gevuld met gloeiende sintels die op de vloer tussen de voeten gezet werd || Een gesloten aarden pot waarin nog nagloeiende sintels liggen
III-2-1
|
34537 |
dooier |
dooier:
dooier (L417p As),
doren:
dūi̯.rǝ (L417p As),
dű̄ǝrǝ (L417p As)
|
Het geel van het ei. [RND 123; L 1a-m; L 3, 8; L A2, 383; JG 1b, 1c, 2c; monogr.]
I-12
|
23204 |
doop |
doop:
doup (L417p As)
|
Doop. [ZND 01 (1922)]
III-3-3
|
20397 |
doopjurkje |
doopkleed:
do,pkle.ət (L417p As)
|
doopkleed [RND]
III-3-3
|