17645 |
heup |
heup:
hoep (L317p Bocholt)
|
de heup (zijde van het lichaam) [ZND 26 (1937)]
III-1-1
|
18087 |
heupjicht |
flerecijn:
fleur’sieën (L317p Bocholt),
verschot:
v’rsjoeët (L317p Bocholt)
|
Ischias: ontsteking van de heupzenuw, heupjicht (ischias, geschot, steek(te), pleurijs, flerecijn). [N 107 (2001)]
III-1-2
|
33704 |
heuvel |
heuvel:
hȳvǝl (L317p Bocholt),
hȳǝvǝl (L317p Bocholt),
heuveltje:
hø̄vǝlkǝ (L317p Bocholt)
|
Een kleine verhevenheid in het landschap. [L 34, 22]
I-8
|
24912 |
heuvel, kleine hoogte |
heuvel:
eine huvel (L317p Bocholt),
huuvel (L317p Bocholt),
hy(3)̄əvəl (L317p Bocholt),
heuveltje:
ein heuvelke (L317p Bocholt),
hoogte:
hy(3)̄əgdə (L317p Bocholt),
waat een hoegte (L317p Bocholt)
|
heuvel [ZND 34 (1940)] || hoogte [ZND 01 (1922)] || wat een hoogte! [ZND 27 (1938)]
III-4-4
|
17776 |
hiel |
vers:
vars (L317p Bocholt)
|
hiel (van de voet) [ZND m]
III-1-1
|
18344 |
hielstuk van een schoen |
vers:
vars (L317p Bocholt)
|
hielstuk [konterfort[ [N 24 (1964)]
III-1-3
|
23901 |
hiernamaals |
hiernamaals:
hienaomaols (L317p Bocholt)
|
Het hiernamaals, het namaals, het leven na dit leven. [N 96D (1989)]
III-3-3
|
20329 |
hij aardt naar zijn vader |
hij trekt op zijn pa:
hij trekt op ziene pa (L317p Bocholt),
hij trekt op zijn vader:
hé treekt op zie vader (L317p Bocholt)
|
naar zijn vader aarden; hij aardt naar zijn vader [ZND 19 (1936)]
III-2-2
|
18012 |
hijgen |
gijgen:
gīgən (L317p Bocholt),
kuimen:
kymǝ (L317p Bocholt)
|
[JG 1a, 1b]hijgen (naar adem) [ZND m]
I-11, III-1-2
|
20481 |
hijgen naar adem, reutelen |
de reutel in de keel hebben:
hei heit de reetel inne keil (L317p Bocholt),
snakken:
hè snakt (L317p Bocholt)
|
Hoe zegt men van een stervende, die naar adem hijgt of reutelt? [ZND 41 (1943)]
III-2-2
|