| 17665 |
vingers (spotnamen) |
duimen:
døymə (L360p Bree),
dûme (L360p Bree),
fikken:
fekə (L360p Bree),
fikke (L360p Bree),
klauwen:
klaywə (L360p Bree),
poten:
pytə (L360p Bree),
vijf geboden:
vijf gebuje (L360p Bree)
|
vingers (spotbenamingen) [pinke, finkels, fikke, pingels, kluntjesvingers, de 10 geboden] [N 10 (1961)]
III-1-1
|
| 24265 |
vink |
boekweitvink:
bòkkesvink (L360p Bree),
botvink:
botvink (L360p Bree, ...
L360p Bree),
boͅtfeͅŋk (L360p Bree),
vink:
vink (L360p Bree)
|
boekvink || vink [Willems (1885)], [ZND 43 (1943)] || vink, gewone —
III-4-1
|
| 19746 |
violier |
flier:
fleer (L360p Bree),
Bree Wb.
fleer (L360p Bree),
violier:
fleer (L360p Bree),
Bree Wb.
fleer (L360p Bree)
|
[N 92 (1982)]Cheiranthus cheiri, Fr. Giroflée des murailles [ZND 15 (1930)] || Violier (Matthiola incana (L.) R.Br.). Sierplanten, meestal met langwerpige, gaafrandige bladeren; grijsachtig door de dichte beharing. De bloemen zijn verschillend gekleurd, maar niet geel, meestal paarsrood. Dik van blad en vaak met dubbele bloemen. Hau [N 92 (1982)], [ZND 15 (1930)]
I-7, III-2-1
|
| 22671 |
viool |
viool:
ein vioeël (L360p Bree),
fijuul, vijuul (L360p Bree),
vijuul (L360p Bree)
|
1. Bloem, of strijkinstrument. || 1. Viool als muziekinstrument. || Viool. [Willems (1885)]
III-3-2
|
| 19745 |
viooltje |
viooltje:
vijuul, dim, vejiêlke (L360p Bree),
vioelkes (L360p Bree),
viuulke (L360p Bree),
viuulkes (L360p Bree),
Bree Wb.
vijuultsje (L360p Bree)
|
[N 92 (1982)]Viola, Fr. violette [ZND 34 (1940)]
I-7
|
| 24387 |
vis, algemeen |
vis:
ves (L360p Bree),
vös, ook mv. (L360p Bree)
|
vis [Willems (1885)]
III-4-2
|
| 24402 |
visaas |
sprok:
sproͅk (L360p Bree)
|
wormpje, borstelig ~ dat als aas wordt gebruikt bij het vissen [sprot-, sprokaos] [N 26 (1964)]
III-4-2
|
| 22413 |
vishengel |
gaard:
gèèrd (L360p Bree),
garde:
gēͅrt (L360p Bree),
[Cf. WLD III, 4.2, pag. 97.]
gèèrd, gèèrt (L360p Bree),
Vgl. AN gaard: lang wilgenhout in een bos.
gèèrd, gèèrt (L360p Bree),
visgarde:
vēsgēͅrt (L360p Bree),
vösgèèrd (L360p Bree),
eerste e dof
vēchgèrd (L360p Bree)
|
1. Hengelroede. || 1. Lange, dunne tak, of (vis)roede. || Een lange stok om mee te vissen. [ZND 23 (1937)] || Een lange stok om te vissen. [ZND B2 (1940sq)] || Het vistuig bestaande uit een lange houten of rieten stok; aan het uiteinde is een snoer bevestigd waaraan een verschuifbare dobber zit en aan het einde een haakje [hengelgarde, topgaarde, geert, garde, lijn, roede, visgeert, vislijn, visroede]. [N 88 (1982)] || vishengel
III-3-2, III-4-2
|
| 22646 |
vissen |
vissen:
vessen (L360p Bree)
|
Visschen. [Willems (1885)]
III-3-2
|
| 22414 |
vissnoer |
snoer:
snōr (L360p Bree)
|
Een touw met een of meer haken om vis te vangen [snoer, lijn]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|