32926 |
hopen spreiden |
breken:
[breken] (L247p Broekhuizen)
|
Het uiteengooien van de middelgrote soort hopen. Het voorwerp van de overgankelijke werkwoorden is steeds: hopen. ø...ŋ wijst op identieke antwoorden als in het lemma ''zwaden spreiden''.' [N 14, 109]
I-3
|
22183 |
houtduif |
holduif:
holdoef (L247p Broekhuizen),
houtduif:
hóltdoef (L247p Broekhuizen)
|
houtduif || houtduif (41 grootste en bekendste van het stel; wit aan nek en vleugels; broedt overal in bossen en tegenwoordig ook in dorp en stad; vaak in grote troepen [N 09 (1961)]
III-4-1
|
32906 |
houten gaffel, schudgaffel |
schudgavel:
sxøt˲gāvǝl (L247p Broekhuizen)
|
Houten gaffel met twee lange en enigszins gebogen tanden en een korte steel, doorgaans uit een gevorkte tak gesneden; gebruikt om het hooi te spreiden en te keren, maar ook voor andere doeleinden zoals het opschudden van de graanhalmen bij het dorsen met de vlegel, of het strooien van strooisel en voeder voor de dieren in de stal. Zie afbeelding 10, a. Hoewel in het algemeen de term riek een stuk gereedschap aanduidt met méér dan twee tanden, heeft het woord oorspronkelijk en nog in sommige dialecten ook wel de betekenis van een tweetandige vork, met name dan de vork waarmee het hooi wordt opgestoken (zie het lemma ''oogstgaffel''); de opgaven in dit lemma zijn alle dubbelopgaven, naast gaffel of vork. Buiten Haspengouw en het gebied rond Lommel duidt de combinatie van een lange klinker en de letter f in de varianten van het type gaffel wel op een contaminatie van gaffel en gavel; ze staan telkens aan het slot van de varianten onder het type gaffel bijeen. Voor de fonetische documentatie van het woorddeel (hooi) zie het lemma ''hooi''.' [N 18, 30; A 28, 6; L 16, 18c; L B2, 243; Lu 6, 6; Av 1, III, 5e; monogr.]
I-3
|
31803 |
houtsplinter |
splinter:
splēntǝr (L247p Broekhuizen)
|
Afgesprongen of afgeslagen klein stukje hout. [N 55, 188a-b; RND 6; L monogr.; monogr.]
II-12
|
18049 |
huidschilfers |
huidschilfers:
hŭŭtschilvers (L247p Broekhuizen),
schilfers:
schilvers (L247p Broekhuizen)
|
schilfers op de huid [blusters] [N 10 (1961)]
III-1-2
|
18647 |
huifkar |
huifkar:
hufkar (L247p Broekhuizen)
|
Benaming voor een hoogkar waarop men een huif gezet heeft, zodat de kar voor personenvervoer gebruikt kon worden (bijv. bij kerk- en marktbezoek). Soms werd de huifkar ook voor vrachtvervoer, bijv. van meel, gebruikt. Zie ook het lemma molenkar in wld II.3. De huif was een linnen doek die over houten hoepels gespannen werd. Deze hoepels werden op hun beurt tegen de zijkanten van de kar bevestigd. Bovendien hing men aan de kar een trede, die het instappen vergemakkelijkte. [N 17, 10a + 15; N G, 51; JG 1a; S 15; L 27, 33; L 1a-m; R 3, 61; monogr.]
I-13
|
24172 |
huismus, mus |
kor:
kòr (L247p Broekhuizen),
korenmus:
kor, korreemus (L247p Broekhuizen),
korremus (L247p Broekhuizen)
|
huismus || huismus (14,5 overal bij de mensen door ieder gekend; wijfje geheel bruin [N 09 (1961)]
III-4-1
|
17997 |
huiveren |
grillen:
grille (L247p Broekhuizen),
razelen:
razele (L247p Broekhuizen, ...
L247p Broekhuizen),
rijderen:
ryere (L247p Broekhuizen),
schuiveren:
schuvere (L247p Broekhuizen),
shuuvere (L247p Broekhuizen)
|
huiveren, bijv. van koe [grille, de griezel op het lijf krijge, rijeren] [N 10 (1961)]
III-1-2
|
17999 |
huiverig |
schuiverig:
schuuverig (L247p Broekhuizen),
schuverig (L247p Broekhuizen),
schūverig (L247p Broekhuizen)
|
huiverig [schuuverig] [N 10 (1961)]
III-1-2
|
17998 |
huivering |
gril:
gril (L247p Broekhuizen),
schuivering:
schuvering (L247p Broekhuizen)
|
huivering [gril] [N 10 (1961)]
III-1-2
|