| 32596 |
meststoker |
meststoker:
[mest]štø̄kǝr (Q027p Doenrade)
|
De persoon die met een riek of een (gevorkte) stok de mest in pas geploegde voor duwt. Vaak was dat de koewachter of de varkensjongen. Later heeft de voorschaar of de mestinlegger aan de moderne (wentel)ploeg het werk van de "meststoker" overbodig gemaakt. [N 11A, 26; JG 1b add.; monogr.]
I-1
|
| 33622 |
mestvaalt |
mestem:
mistem (Q027p Doenrade)
|
[SGV (1914)]
I-7
|
| 32602 |
met compost bestrooien |
(de wei) mesten:
męstǝ (Q027p Doenrade)
|
Weiland bemesten met compost. Omdat er gras- en onkruidzaden in kunnen zitten, wordt mengmest gewoonlijk niet op akkerland aangewend. [N 11, 22 + 25 add.; N 11A, 38; monogr.]
I-1
|
| 21984 |
met de duiven naar de inkorfplaats gaan |
zetten:
de doeve zètte (Q027p Doenrade),
goan zette (Q027p Doenrade),
zètte goan (Q027p Doenrade)
|
Hoe zegt men: met de duiven naar de inkorfplaats gaan om aan wedstrijden deel te nemen? [N 93 (1983)]
III-3-2
|
| 22341 |
met de vlakke hand op iemands rug slaan |
klatsen:
klatsje (Q027p Doenrade)
|
Met de vlakke hand op iemands rug slaan [batsen, doezen]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 20570 |
met kleine hapjes eten |
snageren:
sjnáágərə (Q027p Doenrade)
|
Hoe noemt U: Druk eten met kleine hapjes (busselen) [N 80 (1980)]
III-2-3
|
| 22508 |
met kleppers rondlopen |
klepperen:
kleppere (Q027p Doenrade)
|
Rondlopen met kleppers en ratels in de week vóór Pasen. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 22347 |
met sneeuwballen gooien |
met sneeuwballen werpen:
mit sjneebel werpe (Q027p Doenrade)
|
Met sneeuwballen naar elkaar gooien [ruiken]. [N 88 (1982)]
III-3-2
|
| 25101 |
met tussenpozen regenen |
nu en dan regenen:
noew en dàn raegənt ut (Q027p Doenrade)
|
af en toe regenen [veuren] [N 81 (1980)]
III-4-4
|
| 32803 |
met vollen eggen |
met vollen [eggen]:
met ˲vǫlǝ (Q027p Doenrade)
|
Manier van eggen waarbij men na het keren de volgende egbaan niet meteen bij de vorige laat aansluiten. Men laat tussen de baan die op de heenweg geëgd werd, en de baan die men op de terugweg trekt, telkens een strook ongeëgd liggen. Die strook kan in breedte variëren. Op de volgende heenweg wordt die strook of een deel daarvan "vol" geëgd. Op de volgende terugweg laat men dan weer een strook onbewerkt. Men kan telkens één "vol" laten liggen, maar ook twee of meer; zie de afb. 74, 75 en 76. Er wordt a.h.w. in spiraalachtige ronden geëgd. Dit doet men vooral om op de einden van de akker ruimer en sneller te kunnen draaien. Het paard hoeft dan minder stappen te zetten en de eg hoeft daarbij niet omgelegd of omgetrokken te worden. Voor het werkwoordelijk deel van de meeste termen en de weglating daarvan bij de varianten zie men de toelichting op het lemma ''eggen''.' [JG 1a + 1b + 1c + 2c; N 11, 83; N 11A, 176b; monogr.]
I-2
|