| 18148 |
manken |
hinken:
hinkə (Q207p Epen)
|
Gebrekkig lopen door bijv. ongelijke lengte van de benen (honkelen, lammen, knakken). [N 84 (1981)]
III-1-2
|
| 17984 |
mankeren |
fehlen (du.):
féélə (Q207p Epen),
mankeren:
mankeere (Q207p Epen),
schelen:
schèle (Q207p Epen)
|
mankeren [SGV (1914)] || Mankeren: mankeren, schelen (schelen, mankeren, het hebben). [N 84 (1981)] || schelen, mankeren [SGV (1914)]
III-1-2
|
| 34449 |
mannelijk jong van de geit |
geitenbokje:
gētǝbøkskǝ (Q207p Epen)
|
[N 19, 71b; N 19, 71a; N 77, 76; A 9, 21]
I-12
|
| 34051 |
mannelijk kalf |
kalverstier:
kǭvǝrstēr (Q207p Epen)
|
[N 3A, 15; N C, 7a; JG 1a, 1b; A 9, 17a; Gwn V, 5a; monogr.]
I-11
|
| 34476 |
mannelijk kuiken |
haan:
hān (Q207p Epen)
|
[N 19, 41b; L A2, 507]
I-12
|
| 34393 |
mannelijk schaap |
weer:
wēi̯ǝr (Q207p Epen)
|
Het mannelijk schaap in het algemeen. Varianten van het woordtype hamel die voor "mannelijk schaap" zijn opgegeven, zijn naar het lemma ''gesneden mannelijk schaap'' (2.2.5) overgeheveld. [L 5, 30b; L 20, 22a; L 39, 44; L 6, 25; L B2, 319; JG 1a, 1b, 1c, 2c; A 2, 46; A 4, 22a; Wi 12; AGV, m 3; R 3, 34; VLD; S, Q 105 add.; monogr.]
I-12
|
| 21918 |
mannelijke duif |
mannetje:
menneke (Q207p Epen)
|
Mannetjesduif. [SGV (1914)]
III-3-2
|
| 34446 |
mannelijke geit |
bok:
bok (Q207p Epen),
bokje:
bø̜kskǝ (Q207p Epen),
geitenbok:
gē̜tǝbok (Q207p Epen)
|
[N 70, 8; N 77, 78; N 77, 80; A 9, 19; L 32, 82; Wi 11; RND 89; JG 1a, 1b, 2c; Vld.; monogr.]
I-12
|
| 19960 |
mannelijke hond, reu |
rekel:
rèèkəl (Q207p Epen)
|
Hoe noemt u een mannelijke hond (reu, rengel, menne, menneke) [N 83 (1981)]
III-2-1
|
| 24207 |
mannelijke merel |
merelman:
meejələmáán (Q207p Epen)
|
een mannelijke merel (melhoorn, merelhoorn) [N 83 (1981)]
III-4-1
|