| 23197 |
bedevaart |
bedevaart:
beevaart (Q202p Eys),
bidweg:
bidwêg (Q202p Eys)
|
bedevaart [SGV (1914)] || Een bedevaart, pelgrimstocht, pelgrimage [beevaart, bèèvert, bidvaart, beeweg, beevaart, begankenis]. [N 96C (1989)]
III-3-3
|
| 23875 |
bedevaartganger |
pelgrim (<lat.):
pelgrim (Q202p Eys)
|
Een bedevaartganger, pelgrim. [N 96C (1989)]
III-3-3
|
| 23876 |
bedevaartplaats |
genadeoord:
genadeoord (Q202p Eys)
|
Een bedevaartsplaats, bedevaartsplaats, genadeoord. [N 96C (1989)]
III-3-3
|
| 23878 |
bedevaartprentje |
gedachtenisprentje:
gedachtenisprentje (Q202p Eys)
|
Een prentje ter nagedachtenis aan een bedevaart. [N 96C (1989)]
III-3-3
|
| 23879 |
bedevaartvaantje |
bedevaartvaantje:
bedevaartvaentje (Q202p Eys)
|
Een vaantje of vlagje dat tijdens een bedevaart gedragen en daarna als gedachtenis aan die bedevaart bewaard wordt, bedevaartsvaantje, -vlagje, pelgrimsvlagje. [N 96C (1989)]
III-3-3
|
| 24054 |
bediend worden |
de laatste sacramenten ontvangen:
laetste sacramenten ontvangen (Q202p Eys)
|
Bediend worden, berecht worden, de laatste sacramenten ontvan-gen. [N 96D (1989)]
III-3-3
|
| 21558 |
bedienen |
bedienen:
bedeene (Q202p Eys),
bəd‧ēnə (Q202p Eys),
inge bedinne (Q202p Eys)
|
de gevraagde waren in een winkel aan de klant geven [bedienen, gerieven, bestellen] [N 89 (1982)] || Iemand bedienen, berechten, iemand de laatste sacramenten toedienen. [N 96D (1989)]
III-3-1, III-3-3
|
| 19213 |
bedorven (persoon) |
bedorven:
mar.: vgl. ook het lemma "verwend kindje"in afl. 2.2.
bədo.rəvə (Q202p Eys),
verwend:
mar.: vgl. ook het lemma "verwend kindje"in afl. 2.2.
vərweͅ.nt (Q202p Eys),
vərw‧ɛnt (Q202p Eys),
verwende:
mar.: vgl. ook het lemma "verwend kindje"in afl. 2.2.
verwende (Q202p Eys)
|
met te grote toegeeflijkheid opgevoed, met een bedorven karakter [mouter] [N 85 (1981)]
III-1-4
|
| 34540 |
bedorven ei |
bedorven eieren:
bǝdǫrǝvǝ øeierenŋ (Q202p Eys),
vuil ei:
vūl ęi̯ (Q202p Eys)
|
[N 19, 54d; L 6, 39; S 31; monogr.]
I-12
|
| 18965 |
bedriegen |
bedriegen:
bedrege (Q202p Eys),
bədrīēgə (Q202p Eys),
bədr‧ygə (Q202p Eys),
besodemieteren:
besodemiettere (Q202p Eys),
betoepen:
bətu.pə (Q202p Eys),
bezeiken:
bəzē.kə (Q202p Eys),
foeteleren:
foetelēre (Q202p Eys),
kloten:
kl‧uətə (Q202p Eys),
op een oor houwen:
o.p ˂ən ‧uər h‧oͅu̯ə (Q202p Eys)
|
bedriegen [SGV (1914)] || bedriegen: Als hij kans ziet zal hij proberen je te - [DC 35 (1963)] || iemand door list en leugen voor de gek houden en daarvan gebruik maken [kullen, bikken, kleuten, bijbrengen, belakken, verneuken, besleuteren, loren, lorzen, bedonderen, bemieteren, besodemieteren, kinkelfoezen] [N 85 (1981)] || opzettelijk bedrog [konkelfoes, konterband] [N 85 (1981)]
III-1-4
|